Gdzie produkcje filmowe powstają w zawrotnym tempie? W Hollywood? W Bombaju? Odpowiedź brzmi – w Nollywood czyli w Nigerii. Każdego tygodnia na nigeryjskim rynku filmowym pojawia się pięćdziesiąt nowych tytułów. Wydawałoby się, że przygotowane w pośpiechu filmy powinny być miernej jakości. A jednak zdarzają się takie obrazy jak „Abeni".
Tytułowa bohaterka, Abeni (zagrana w filmie przez Sola Asedeko), jest młodą i piękną kobietą, pochodzącą z bogatej rodziny. Akanni (w tej roli Abdel Hakim Amzat) to jej zaprzeczenie. Pochodzi z ubogiej rodziny i tylko swojemu uporowi zawdzięcza to co osiągnął. Jego ojciec pracował w fabryce należącej do rodziny Abeni. I Abeni i Akanni darzyli siebie uczuciem. Spotykają się po latach. Ona jest już zaręczona, ale nie oznacza to, że nie da się ponieść fali romantyzmu.
Opowieść z pozoru naiwna. Znamy dobrze te filmy o miłości w wielkim hollywoodzkim formacie, bądź w serialowej konwencji „made in Brasil". Jednak to co wyróżnia Abeni to niezwykła narracja, narzucona przez jej reżysera Tunde Kelani'ego. Potrafił on połączyć swój autorski komentarz do współczesności z prezentacją kultury Jorubów z pogranicza Beninu i Nigerii. Pokazał zderzenie nowoczesności z tradycją.
Tunde Kelani urodził się w Lagos, stolicy Nigerii. Studia filmowe ukończył w London International Film School. Potem stał się jednym z najbardziej znanych ludzi nigeryjskiego przemysłu filmowego. Zrealizował już szereg filmów na taśmie 16 mm (m.in. „Anikura", „Ireke Onibudo", „Pap Ajasco", „Kannakanna" czy też „Taxi Driver"), nagrodzonych w kategorii video („Ti Oluwa Nile" i „Thunderbolt") i na taśmie 35 mm („A Barber's Wisdom").
Kelani ma bez wątpienia talent. Ma swój styl. Dlatego „Abeni" wyróżnia się spośród innych produkcji Nollywood. Ci, których znam i ten film widzieli twierdzą, że było warto. Ja mogę to tylko potwierdzić.
(lumi)
"Abeni"; reż. Tunde Kelani; scen. Francois Okioh, Yinka Ogun; muz. Abdel Hakim Amzat; wyst. Sola Asedeko, Abdel Hakim Amzat, Ayo Badmus; Nigeria 2006; 105 min.