Dziś Prejuce Nakoulma to jedna z największych gwiazd ekstraklasy. Strzela bramki, przeprowadza wspaniałe akcje, a mecze potrafi, co pokazało niedzielne starcie ze Śląskiem Wrocław, wygrać w pojedynkę. Początki w Polsce dla urodzonego w stolicy Burkina Faso Wagadugu piłkarza nie były jednak wcale łatwe.
„Prezes”, bo taką ma ksywkę, przyjechał do nas w wieku 19 lat. Wylądował w czwartoligowej Granicy Lubycza Królewska. Występował tam przez rok po czym przeniósł się do Hetmana Zamość (III liga), a stamtąd do Stali Stalowa Wola (II liga). Tam wcale nie wiodło mu się najlepiej i wiosną 2008 roku wrócił do Hetmana. W jednej rundzie strzelił siedem bramek i przeniósł się do będącego na zapleczu ekstraklasy Górnika Łęczna.
Z czasem Prejuce stał się prawdziwym liderem tej drużyny i prawdziwą gwiazdą na drugim szczeblu rozgrywek w Polsce. Zaczęto mówić o transferze do ekstraklasy. Ostatecznie napastnik z Burkina Faso trafił do Widzewa Łódź na roczne wypożyczenie.
Niestety, tego okresu nie wspominał zbyt przyjemnie, bowiem przez cały sezon zmagał się z kontuzjami, a do tego doszły nieporozumienia z zarządem, który zarzucał mu lenistwo i symulowanie kontuzji, co było zupełną bzdurą. Premierowy sezon skończył z dorobkiem 8 meczów i tylko jednej bramki.
Powrócił więc do Łęcznej, ale wiadome było, że długo nie zagrzeje w niej miejsca. Latem zeszłego roku przeniósł się do Górnika Zabrze i był to przysłowiowy strzał w dziesiątkę. Zdobył dziewięć bramek, szalał w lidze, a kibicom zapadło w pamięci, jak po jednym z meczów, otrzymawszy koguta od wiernego kibica zabrzan pana Stasia Sętkowskiego powiedział, „będę go zjadł”.
Dzięki dobrej grze w polskiej lidze trafił też w końcu do kadry swojego kraju. Z reprezentacją Burkina Faso zagrał na ostatnim Pucharze Narodów Afryki. W ostatnim okienku transferowym miał przejść do zagranicznego klubu. Był blisko Tereka Grozny, a potem na sprawdzianach we francuskim FC Lorient. Ostatecznie został w Zabrzu. Jak sam podkreśla czuje się w górnośląskim klubie bardzo dobrze.
Warto także zwrócić uwagę, że płynnie mówi po polsku. W naszym języku porozumiewał się już po roku pobytu nad Wisłą. Wielu może tylko podziwiać jego lingwistyczne zdolności, bo mówi też choćby po francusku czy angielsku.
*Materiał przygotował Mateusz Mleczak.
za Afrykagola.pl