Nefretete, małżonka faraona Echnatona, sprawowała rządy w Egipcie. Jej imię wywodzi się ze staroegipskiego słowa „nofret” i oznacza piękną, dobrą i doskonałą, tłumaczone także jako „piękność przybyła”.
Wśród badaczy nie ma zgodności co do pochodzenia królowej. Jedni opowiadają się za jej egipskimi korzeniami, są też tacy, którzy uważają, że Nefretete była księżniczką sąsiedniego państwa Mitanni i podobnie jak Teje jedynie królewską matką. Na wizerunkach z tego okresu widać uderzające wręcz podobieństwo królewskiej pary – Nefretete i Echnatona.
Istnieją także przesłanki świadczące o tym, że była córką generała Aii z armii Echnatona i pochodziła z kręgu bogatych egipskich elit.
Nefretete otrzymała przydomek Nefer-nefrum-Aton (nadzwyczajna uroda Atona), a Amenofis imię Echnaton. Mieli razem sześć córek (Maketaton, Meritaton, Neferneferuaton-Taszerit, Neferneferure, Setepenre i Anchesenaton) i ani jednego syna.
Początkowo Nefretete pełniła tylko rolę żony faraona, była również kapłanką. Z czasem jej rola w państwie nabierała znaczenia, czego dowodem było to, że jej imię zapisywano w dwóch kartuszach. Do tej pory tylko imię faraona można było zapisywać w ten sposób.
Dwór Nefretete był ośrodkiem życia kulturalnego. Wspólnie ze swoim mężem Amenofisem działała na rzecz wprowadzenie kultu Atona, który był potępiany przez tradycjonalistów jako herezja. Na wielu płaskorzeźbach była przedstawiana jako jego wierna czcicielka. Brała również czynny udział w ceremoniach państwowych.
Wielką zagadką jest jej zniknięcie po tym, jak umarła ich córka Meketaton. Jedna z wersji mówi, że jej małżonek oddalił małżonkę w dwunastym roku swojego panowania,
a współregentką uczynił osobę nieznanego pochodzenia. Nazywała się ponoć Semenchkare. Są przypuszczenia, że pod tym imieniem rządziła sama Nefretete.
Jej rzeźby należą do najwspanialszych okazów sztuki starożytnego Egiptu. Ciekawostką jest fakt, że na nielicznych płaskorzeźbach była przedstawiana w pozach przeznaczonych wyłącznie dla Faraonów – powożącej rydwanem, ucztującej czy zwyciężającej wrogów Egiptu. Do dzisiaj badacze zastanawiają się, czy posiadała ona boski status i czy była równa faraonom.
Catherine