Chociaż lud Fang mieszka w kilku krajach Afryki Środkowej, to tylko w Gwinei Równikowej ma tak duży wpływ na władzę. To właśnie do tej grupy etnicznej należał pierwszy gwinejski prezydent, Francisco Macias Nguema, jak i jego następca Teodoro Obiang Nguema Mbasogo.
Kilka wieków wcześniej, prawdopodobnie w XVII wieku, Fang dotarli na obszar dzisiejszej Gwinei Równikowej (rejon Rio Muni). Co więcej, zasiedlili Gabon i południową krawędź Kamerunu. Pojawili się też na Sao Tome i w Kongu. Do Rio Muni dotarli z kierunku północno-wschodniego. Podczas migracji byli wędrownymi rolnikami, przemieszczając się w małych grupach bądź rodzinami. Przyjmuje się, że Fang, zanim rozpoczęli swoją wędrówkę na południowy-zachód, zamieszkiwali sawannę w dzisiejszym Kamerunie i Republice Środkowoafrykańskiej. Dopiero w trakcie przemieszczania się stali się ludźmi lasu.
Ich wojownicza natura sprawiła, że bardzo szybko podporządkowali sobie ludy spotkane na swojej drodze. W siedemnastym stuleciu mieli też praktykować kanibalizm. Być może stąd wynikają późniejsze pogłoski, że Macias Nguema, pierwszy prezydent Gwinei Równikowej spożywał ludzkie mięso.
W rzeczywistości lud nazywany Fang to mozaika wiejskich społeczności, które osiedlały się na przestrzeni wieków w rozległej strefie Afryki równikowej. Ich domem stały się lasy tropikalne. Wycinając i wypalając jego fragmenty, zakładali pola uprawne, na których uprawiano maniok i rośliny należące do rodziny bananowatych. W początkowym okresie kontaktów z Europejczykami, polowali też na słonie, z racji popytu na kość słoniową.
Fang zawsze należeli do bardzo aktywnych i energicznych społeczności. Do dziś są też przekonani o swojej wyjątkowej urodzie. Znani są z tradycji robienia figur i drewnianych pudełek z kośćmi przodków. Wierzą, że to właśnie w szczątkach przodków trwa moc zmarłych osób, równa tej, którą posiadali w okresie, kiedy byli żywi.
Te figury (bieri) pełnią rolę strażników. Przedstawiają albo całą postać (kobiety bądź mężczyzny) albo tylko głowę. Są bardzo często nacierane olejem palmowym. Z kolei pudełka służą do przetrzymywania kości przodków. Przetrzymywane są w małych chatach, specjalnie wybudowanych w tym celu, które znajdują się w pewnym oddaleniu od wsi. W pudełkach mogą znajdować się też muszelki kauri, nasiona, małe zwierzęta, wszystko po to, aby uzyskać pomoc i ochronę zmarłych przodków.
Przywództwo we wsi ludu Fang przejmuje zawsze rodzina, która ją założyła. Jest ono dziedziczone przez ich przodków. Przywódca wsi pełni jednocześnie rolę przywódcy religijnego. Według wierzeń Fang, potrafi on kontaktować się z przodkami.
Antropolodzy mówią o 300 różnych klanach (meyong) – w Gwinei 67 klanów – wśród ludu Fang. Porozumiewają się one zbliżonym do siebie dialektem. Według danych z 1993 roku, do ludu Fang należy około 850 tysięcy osób.
W przypadku Gwinei Równikowej stanowią oni większość mieszkańców tego kraju (80 procent spośród 500 tysięcy mieszkańców). Początkowo mieszkali tylko w Rio Muni, części Gwinei, zlokalizowanej na kontynencie afrykańskim. Stosunkowo późno weszli w kontakt z Hiszpanami, bo na początku XX wieku. Wcześniej unikali nawiązywania bliższych relacji z Europejczykami.
Dojście do władzy Maciasa Nguema sprawiło, że spora część obywateli, z pochodzenia Fang, przeniosła się na wyspę Bioko, gdzie rdzenną ludność stanowi lud Bubi. To dzięki ich głosom Nguema zbudował państwo, w którym teraz rządzi jego bliski krewny, Obiang. To oni dominują we współczesnej Gwinei Równikowej.
(kofi)