Z poligamią mamy do czynienia wtedy, gdy jakaś osoba ma kilku małżonków, a więc zawarła związki małżeńskie z więcej niż jedną osobą. Utarło się, że tylko w Afryce są poligamiści. To nieprawda, bo związki poligamiczne można spotkać pod każdą szerokością geograficzną.
Poligamia zależy od kontekstów kulturowych – są społeczeństwa, które ją dopuszczają i uznają za zasadną i normalną. Wśród różnych powodów usprawiedliwiających poligamię pojawiają się te natury demograficznej, związane z przeżyciem grupy, rodziny czy też umocnienia stanu posiadania. Są też względy natury społecznej i ekonomicznej – na przykład awans finansowy – które motywują do zawierania tego typu związków.
Zdarzają się też wyznania i religie, które nadal wspierają poligamiczne związki – np. Islam, który je dopuszcza z pewnymi ograniczeniami. W Islamie mężczyzna może mieć kilka żon – nie działa to w drugą stronę – kobieta może być żoną tylko jednego mężczyzny. Zresztą w tej religii uznaje się, że posiadanie kilku „legalnych” żon jest uczciwsze, niż posiadanie kochanek, bo wg. zasad wszystkie żony muszą być traktowane tak samo.
Istnieją dwa typy poligamii: poliginia (najbardziej rozpowszechniona, to facet ma kilka żon) oraz poliandria (kobieta ma kilku mężów). Te dwa typy są obecne w różnych zakątkach świata, zdarzają się kraje, gdzie poligamiczne związki są legalne. Z tym, że w świecie zachodnim raczej preferowana jest monogamia i związki poligamiczne są karane – oczywiście nie oznacza to, że nie ma od tej zasady wyjątków.
W Stanach Zjednoczonych, a właściwie w stanach Utah i Arizonie, sędziowskie autorytety uznają istnienie 40 tysięcy ludzi, którzy żyją w poligamicznych rodzinach, z powodów natury religijnej. W Wielkiej Brytanii, muzułmanin z poligamiczną rodziną otrzymuje pozwolenie na pobyt i może korzystać z pomocy społecznej.
W Czeczenii, gdzie z powodu długoletniej wojny jest duża przewaga kobiet, poliandria jest legalna. Dzięki temu uzyskuje się większą społeczną stabilizację i dodatkowo, można zalegalizować dzieci rodzące się ze związków pozamałżeńskich.
Przykłady poligamii: W Himalajach (północne Indie), pod granicą z Tybetem, są gminy, które mogą przetrwać tylko dzięki poliandrii. Tam dużo łatwiej jest znaleźć kobietę z kilkoma mężami – i są to zwykle bracia. Są także wypadki gdzie dwie lub trzy siostry dzielą się pół tuzinem braci, dzięki czemu majątek tych dwóch rodzin łączy się i umacnia się pozycja społeczna nowej, większej rodziny. Dzieci wychowywane są przez wszystkich rodziców.
Poligamia to musi być zalegalizowany związek wielu osób – ale przecież w krajach rozwiniętych na porządku dziennym jest posiadanie kochanków czy kochanek – wtedy co prawda taki związek chociaż nie jest uznany społecznie, to jednak jest rodzajem współczesnej poligamii.
Na zakończenie tego tematu chyba śmiało możemy powiedzieć, że poligamia nie istnieje wyłącznie w Afryce, że istnieją też kraje dalej na północ, gdzie legalizuje się i zachęca do wielorakich związków, szczególnie do poliginii.
Pedro