Pomimo porozumienia między zimbabweańską opozycją a prezydentem Robertem Mugabe, szanse na trwałe zakończenie politycznego kryzysu w Zimbabwe są wciąż tak samo małe, jak przed podpisaniem ugody, kończącej ten konflikt. Okazuje się, że partia Mugabe, Zimbabwe Africa National Union – Patriotic Front (ZANU-PF) i jej rywale z opozycyjnego Movement for the Democratic Change (MDC) Morgana Tsvangirai’a nie potrafią dogadać się w sprawie podziału ministerialnych tek we wspólnym rządzie.
Kiedy tydzień temu doszło do oficjalnego podpisania porozumienia sprawa została postawiona jasno. Mugabe będzie nadal prezydentem, zaś Tsvangirai stanie na czele rady ministrów, mającej prawo do kontroli poczynań prezydenta. Podział poszczególnych stanowisk w rządzie miał być tematem kolejnych rozmów ZANU-PF z MDC.
W momencie rozpoczęcia tych rozmów, okazało się, że obie strony chcą dla siebie jak najwięcej, chociaż wciąż oficjalnie deklarują zamiar wyłonienia wspólnego rządu. Jednocześnie Mugabe miał nazwać umowę z opozycją poniżającą i dla niego i dla jego ugrupowania, ale zadeklarował chęć jej realizacji, bo tego potrzebuje właśnie teraz Zimbabwe.
Jednak czwartkowe rozmowy nie przyniosły żadnego postępu. Partia Mugabe nie chce rezygnować z ministerstw siłowych odpowiedzialnych za służby bezpieczeństwa, wojsko i policję. Opozycja chce przynajmniej kontroli nad policją, która była dotychczas wykorzystywana przez Mugabe właśnie przeciwko opozycji. Kolejnymi tekami, o które toczy się ten spór są teki ministra spraw zagranicznych i finansów.
Fragment programu “Frost Over the World” poświęcony porozumieniu między Mugabe a opozycją.
Decyzja o podziale ministerstw została odłożona, bo Mugabe pojechał na zgromadzenie generalne ONZ. Po jego powrocie spotka się znów z liderem MDC, Tsvangirai’em i przywódcą frakcji rozłamowej w MDC, Arthurem Mutambara. Będą oni musieli podzielić między siebie 31 ministerstw, przy czym dla ludzi Mugabe przypadnie 15 z nich, dla Tsvangirai 13, a dla Mutambara 3.