Jest jednym z najznakomitszych pisarzy pokolenia post-apartheidu. Autorem pięciu powieści i kilku dramatów. Jego najnowsza książka „Cion” ukazała się w maju br.
Urodził się w 1948 roku w Herschel w RPA. Obecnie mieszka w Johannesburgu pisząc sztuki dla tamtejszego Market Theatre. Jego utwory zdołały już zdobyć wiele krajowych i międzynarodowych nagród. A o czym mówi Mda?
Serce czerwieni
W książce „The Heart od Redness” („Serce Czerwieni”) Mda opowiada fragment historii swojego kraju widziany oczami czarnych. Camagu wraca do RPA po zwycięstwie nad apartheidem, ale nie może znaleźć sobie miejsca w nowych realiach. W końcu zamieszkuje w nadmorskiej wiosce, w której planuje się budowę „turystycznego raju” z kasynami i parkami rozrywki. Mieszkańcy są podzieleni na dwa obozy – jedni są za „postępem”, drudzy obawiają się nieuchronnych zmian.
Współczesny konflikt Mda przeplata wydarzeniami z przeszłości, które miały miejsce w tej wsi, kiedy to biali „zdobywcy” przybyli cywilizować czarnych. Prorokini Xhosa nakazała w ramach sprzeciwu wybić wszystkie sztuki bydła w okolicy.
Afrykańska baśń
Inna książka Mda, „The Whale Center” („Zaklinacz wielorybów”) ma w sobie egzotyczny urok afrykańskiej baśni, choć opowiada o ludzkich obsesjach i demonach.
W nadmorskim miasteczku zaklinacz wielorybów czeka co roku na Sharishę, przypływającą z wód Antarktyki, by tu spędzić swój okres rozrodczy. Sharisha i inne wieloryby pojawiają się o właściwej porze, wzywane dźwiękiem rogu, którym przywołuje je zaklinacz.
Nowy rodzaj powieści
W przeglądzie książek „New York Timesa” znalazła się kiedyś recenzja twórczości Mda. Stwierdza ona jednoznacznie: „Jest to nowy rodzaj powieści łączący w sobie realizm magiczny i przebiegłość polityczną z satyrą oraz realizm społeczny i krytyczny przegląd przeszłości RPA. Ukazuje kontrasty panujące na tym świecie. Subtelny humor i brutalna przemoc rywalizują ze sobą na kartach powieści tak jak rywalizuje roztętnione życie z nagłą śmiercią. Walka między nimi jest kanwą dla pełnej energii, odświeżającej literatury powstającej w kraju, który wciąż usiłuje połączyć to, co nowe z tym, co stare.”
Czy trzeba jeszcze lepszej recenzji?
(SA Embassy)