Seszele to Wyspy Wewnętrzne i Wyspy Zewnętrzne. Spośród 115 wysp tylko 33 są zamieszkane. Największe z nich, Mahé, Praslin i La Digue, są zaliczane do Wewnętrznych. To właśnie na nich koncentruje się życie współczesnych Seszeli.
Wyspy Wewnętrzne to 43 wyspy i wysepki, rozrzucone na Oceanie Indyjskim. 41 z nich są pochodzenia wulkanicznego. Dwie pozostałe to wyspy koralowe. Dziś stanowią centrum przemysłu turystycznego, głównego źródła dochodu Seszeli.
Mahé
Jest największą wyspą Seszeli. Ma powierzchnię 155 kilometrów kwadratowych. Zamieszkują ją 72 tysiące osób. Znajduje się na niej seszelska stolica, Victoria. Jej nazwa pochodzi od gubernatora Mauritiusu, Mahé de Labourdonnais.
Mahé nie jest tylko największą wyspą Seszeli. To na niej "wyrósł" najwyższy szczyt na wszystkich 115 wyspach, Morne Seychellois, który osiąga 905 metrów n.p.m. I to na Mahé mieszka najwięcej, bo aż 90 procent obywateli Seszeli, pochodzących z Afryki, Chin i Indii oraz Europy.
Pierwszymi Europejczykami na Mahé byli Anglicy. Dotarli oni na tę wyspę w 1609 roku. Jednak dopiero po wyprawie Francuza, Lazare’a Picaulta w 1742 roku, na Mahé zaczęli pojawiać się osadnicy. W 1814 roku wpadła ona w ręce Brytyjczyków. 160 lat później stała się niepodległa jako polityczne i gospodarcze centrum Seszeli.
Mahé ma także inny niezwykły skarb. Jest nim świat roślin, które nie występują nigdzie indziej na świecie. Są to Medusagyne oppositifolia i dzbaneczniki oraz szereg gatunków orchidei.
Stolicą Seszeli jak i Mahé jest Victoria. Znajduje się w północno-wschodniej części wyspy. Mieszka w niej prawie 25 tysięcy mieszkańców. Podobno ciągle przypomina miasto z czasów brytyjskiej administracji kolonialnej. To w Victorii decydują się dziś losy Seszeli. To w niej koncentruje się życie gospodarcze. Jednak przede wszystkim stanowi ona bramę do Seszeli z racji funkcjonowania lotniska międzynarodowego.
Praslin
Przez tę bramę można dotrzeć na drugą co do wielkości wyspę Seszeli, Praslin. Leży on 45 kilometrów na północy-wschód od Mahé. Zamieszkuje ją 6,5 tysięcy osób.
W połowie XVIII wieku Praslin była jednym z ulubionych miejsc schronienia piratów. W 1768 roku prawo do wyspy zagwarantowała sobie Francja. Zresztą nazwa, Praslin, pochodzi od francuskiego ministra do spraw morza, Duca de Praslina.
Ale to nie historii Praslin zawdzięcza swoją sławę. Otóż znajduje się na niej biblijny Eden, Vallée de Mai. Przynajmniej tak uważał brytyjski generał Gordon, późniejszy obrońca Chartumu, kiedy odwiedził tę wyspę. W rezultacie, dziś, Vallée de Mai, jest jednym z dwóch miejsc na Seszelach, wpisanym na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
W tym rajskim ogrodzie rośnie aż sześć gatunków palm, występujących tylko na Seszelach. I pierwotny las z 6 tysiącami drzew Coco-de-mer, z których pochodzą najcięższe na świecie orzechy.
Wyspy Wewnętrzne to nie tylko Mahé i Praslin. To szereg innych elementów wyspiarskiej układanki, skrawków lądu rozrzuconych po oceanie. Rzadkie gatunki roślin i zwierząt, najpiękniejsze plaże na świecie i swoisty rytm życia na wyspach, to niewątpliwe zalety nie tylko Wysp Wewnętrznych, ale i całych Seszeli.
(kofi)