„Tylko w ludziach małych nie widzimy niczego nadzwyczajnego” / Umberto Eco
Wielki
bezimienny Nikt
zabłądził
Postać zgubiła przepustkę
przekroczywszy bramę nicości
Wielki Nikt
przerażony ziemską rzeczywistością
czołgał się
Szukał progu ogrodu
głuchej
może tylko milczącej
marności
Osjan
Na scenie teatru
brzemienny kwartet
rodzi sztukę
Nuty medytując
spacerują
ciało do głębi przeżywa
a dusza podskakuje
Wyjątkowa pora
uniesienia
chwila wzruszenia
Słowem muzyka
Moje za twoje
Oko
za oko
jak w zacnej księdze
Co za zmysłowa
gorzej
umysłowa ślepota