Akuch Ajak Bol stracił nogę w wieku 9 lat po tym, jak jego rodzice z braku pieniędzy próbowali leczyć opuchliznę ziołami u miejscowego uzdrowiciela. W rezultacie mała rana zamieniła się w poważną infekcję, która doprowadziła do amputacji. „Kiedy obcięli mi nogę, wcale się nie martwiłem – poczułem nawet ulgę, po nareszcie przestała mnie boleć” – przyznaje Akuch. W tym roku, po dwóch latach od amputacji, dopasowano mu protezę w specjalistycznym ośrodku finansowanym ze środków Czerwonego Krzyża i rządu Sudanu.
Teraz Akuch potrafi bez pomocy kul wejść po schodach ośrodka, a jeszcze dwa lata temu był inwalidą. “Chciałbym w przyszłości zostać lekarzem. Lekarze pomagają ludziom robić wiele rzeczy” – mówi Akuch.
Szacuje się, że w południowym Sudanie, z powodu min przeciwpiechotnych i trwającej od lat wojny, ponad 80 tysięcy ludzi potrzebuje protez kończyn.
„Wielu ludzi zostało rannych ale nie miało dostępu do pomocy medycznej i do rehabilitacji, czasem nawet po kilkanaście lat. W ciągu 19 lat od momentu rozpoczęcia wojny, tylko 5 tysięcy ludzi miało szansę na dopasowanie protez.” – wylicza Mary Keiden, sudańska Minister Opieki Społecznej.
Teraz, dzięki 1,8 milionom dolarów dotacji, otwarto nowoczesne centrum rehabilitacji w Jubie, stolicy południowego Sudanu. To ogromny krok naprzód. Pracownicy centrum będą mieli teraz możliwość udzielenia pomocy i dopasowania protez tysiącom ludzi rocznie. Szacuje się jednak, że na zaspokojenie potrzeb wszystkich rannych potrzeba około 40 lat.
Teraz najważniejsze jest wyszkolenie jak największej ilości specjalistów, zarówno przyuczonych do produkcji, jak i do dopasowywania protez, którzy mogliby również docierać z pomocą na prowincję, do bardziej oddalonych zakątków regionu. Obecnie w centrum pracuje pięciu techników z Kenii, a 26 Sudańczyków jest szkolonych w podobnych ośrodkach w Tanzanii i Kenii.
maru, IRIN