Paul Theroux zaprasza nas na wędrówkę po południowej Afryce. Z Kapsztadu ruszamy z nim przez Namibię w kierunku Angoli.
„Ostatni pociąg do Zona Verde” nie jest książką z typowej podróży. Theroux jej autor i główny bohater, opisuje w gorzki sposób swoją drogę, którą pokonuje już jako stary człowiek. Perspektywa wieku zdecydowanie zmienia jego postrzegania świata. Chwilami książka staje się jego osobistym zmaganiem z upływającym czasem.
Theroux nie szczędzi tez krytycznych uwag pod adresem odwiedzanych miejsc. Punktuje biedę i korupcję. Wskazuje na ślepe uliczki, w które brną hollywoodzcy celebryci, angażujący się w akcje humanitarne na rzecz Afryki.
Podróż Theroux jest drogą, która zmęczyłaby niejednego turystę. Przybliża nam jednak kraje południowej Afryki, a właściwie jej południowego-zachodu, w sposób, jak dotąd niedostępny w polskim języku. Wciąga w towarzyszenie samotnemu autorowi. Stajemy się uczestnikami jego wędrówki. Podążamy śladem Buszmenów. Zastanawiamy się, dlaczego tam jesteśmy, ale potem, tak jak Theroux pokonujemy lęk przed wyjściem z bezpiecznej kapsuły naszego wydawałoby się przewidywalnego życia, i ruszamy przed siebie.
Z pewnością warto przeczytać.
Paweł
Paul Theroux (ur. 1941) — amerykański powieściopisarz i podróżnik. Mieszkał w Malawi, Ugandzie i Singapurze, gdzie pracował dla Korpusu Pokoju i wykładał. W 1972 roku przeniósł się wraz z rodziną do Londynu. Jest autorem około trzydziestu powieści i kilkunastu książek reportażowych, ale największy rozgłos przyniosły mu książki podróżnicze, wśród których wymienić można wydane już w Polsce: Wielki bazar kolejowy (Czarne 2010), Pociąg widmo do Gwiazdy Wschodu. Szlakiem „Wielkiego bazaru kolejowego” (Czarne 2010), Stary Ekspres Patagoński (Czarne 2012), Safari mrocznej gwiazdy. Lądem z Kairu do Kapsztadu (Czarne 2013) i Jechałem Żelaznym Kogutem. Pociągiem przez Chiny (Czarne 2015), za którą otrzymał prestiżową Thomas Cook Travel Book Award.