Salif Keita

afryka.org Kultura Muzyka Salif Keita

28 maja w Zabrzu wystąpi Salif Keita. Obok tego największego gwiazdora malijskiej muzyki, pojawi się również Kapela ze Wsi Warszawa.

Salif Keita (urodzony 25.08.1949 r. na Mali), gwiazda afro-pop światowego formatu. Jego muzyczne inspiracje sięgają rocka, bluesa, jazzu, funky, tradycyjnej muzyki zachodnioafrykańskiej, a wszystko to wyrażone poprzez niezwykle umiejętne połączenie tradycyjnego instrumentarium ze współczesnym elektronicznym brzmieniem. Koncerty Salifa Keity to prawdziwa feeria cudownych dźwięków, energetyzujących tanecznych rytmów i barw prosto z samego serca afrykańskiego kontynentu. Jego biografia jest równie fascynująca i niesamowita jak muzyka, którą tworzy.

Ten uznawany za „złoty głos Afryki” muzyk jest albinosem, potomkiem królewskiego rodu założycielskiej dynastii Mali. Jego życie od samego początku pełne było paradoksów. Mając czarnych rodziców rodzi się biały (co w kulturze ludów Mandingo zwiastuje nieszczęście). Nosząc królewskie nazwisko, wyklęty przez rodzinę boryka się jednocześnie z losem zwykłego żebraka. Taką bowiem cenę musiał zapłacić za to, iż wbrew panującym zwyczajom i zasadom społeczeństwa kastowego zdecydował się wykonywać zawód muzyka – profesję zarezerwowaną wyłącznie dla griotów – zachodnioafrykańskich bardów, poetów i wędrownych muzyków.

Debiutował w latach 60. z dwoma najbardziej wpływowymi zespołami na ówczesnej scenie muzycznej Mali (The Rail Band i The Ambassadeurs), gdy muzyka afrykańska przeżywała okres największej transformacji w swojej historii. W atmosferze politycznej euforii związanej z odzyskaniem niepodległości i kulturalnej emancypacji, do Mali bardzo szybko zaczęły napływać muzyczne nowinki z USA i Europy, wraz z całym dobrobytem instrumentarium i technik nagrywania dźwięku. Dla spragnionego kontaktów z ludźmi, otwartego na wszystko co nowe młodego człowieka, już wtedy rozpoznawanego dzięki „magicznemu, brzmiącemu niczym barokowe organy” głosowi, było to jak szansa od losu, z której oczywiście skorzystał. W 1972 r. spotkał gwinejskiego gitarzystę Kanté Manfilę, z którym – już po wyjeździe do Abidjanu (Wybrzeże Kości Słoniowej) dokonał pierwszych nagrań. Kolejne podróże (Paryż, Waszyngton) stawały się dla niego źródłem nieustannych inspiracji i doświadczeń, które przekładał na charakterystyczny dla siebie język muzycznej ekspresji. Kiedy w 1987 r. powstawał album Soro, był już prawdziwą gwiazdą muzyki afro-pop. Jego pozycję ugruntowała kolejna płyta Amen, na której pojawili się John Zawinul, Wayne Shorter i Carlos Santana. To właśnie im, jak twierdzi, zawdzięcza umiejętność kontroli nad tym co i w jaki sposób pragnie przekazać, pewność wykonania i niezwykłą głębię, jaką można usłyszeć w jego interpretacjach tradycyjnej muzyki Afryki Zachodniej.

Współpraca z producentem Jean’em Lamoot’em oraz połączenie tradycyjnej akustyki z nowoczesnym brzmieniem okazały się kluczem do sukcesu na kolejnych płytach. Album „Moffou” zapoczątkował renesans tradycyjnej muzyki Mandingo, zaś instrumenty, które dotychczas postrzegano wyłącznie w kategoriach folkloru stały się niemal z dnia na dzień nieodłącznym elementem każdej liczącej się sesji nagraniowej. W 2005 r. pojawił się album M’Bemba, pierwszy nagrany na Mali, w wybudowanym przez Keitę studio w Bamako. Po latach poszukiwań i muzycznych eksperymentów powrócił do korzeni.

Majowy występ w Zabrzu nie będzie pierwszym koncertem Salifa Keity w Polsce. 4 lata temu w Chorzowie, podczas Górnośląskiego Festiwalu Muzyki Kameralnej Ars Cameralis, miłośnicy world music byli świadkami niesamowitego spektaklu, swoistego misterium muzycznego w wykonaniu artysty i jego 9-osobowego zespołu. Bez wątpienia i tym razem damy się uwieść jego tanecznym rytmom, oryginalnemu brzmieniu i cudownej, wznoszącej się ponad gatunkowe podziały muzyce.

Dyskografia:

* Seydou Bathili – 1982
* Soro – 1987 – Mango
* Ko-Yan – 1989 – Mango
* Amen – 1991 – Mango
* Destiny of a Noble Outcast – 1991 – PolyGram
* 69-80 – 1994 – Sonodisc
* Folon – 1995 – Mango
* Rail Band – 1996 – Melodie
* Seydou Bathili – 1997 – Sonodisc
* Papa – 1999 – Blue Note
* Mama – 2000 – Capitol
* The Best of Salif Keita – 2001 – Wrasse Records
* Sosie – 2001 – Mellemfolkeligt
* Moffou – 2002 – Universal Jazz France
* The Best of the Early Years – 2002 – Wrasse Records
* Remixes from Moffou – 2004 – Universal Jazz France
* M’Bemba – 2005 – Universal Jazz France
* The Lost Album – 2006 – Cantos

Jaz Zabrze

 Dokument bez tytułu