Piraci z Seszeli nie stanowią zagrożenia dla afrykańskich drużyn piłkarskich. Jednak czasem ich łupem pada kilka bramek zdobytych na sąsiednich wyspach.
Kluczową postacią dla rozwoju futbolu na Seszelach był Anglik Adrian Fisher, który na początku lat ’70 natchnął piłkarskim entuzjazmem mieszkańców wysp. Lista jego zasług dla seszelskiego futbolu jest długa. To on jako pierwszy powołał narodową reprezentację, którą poprowadził później w debiutanckich meczach, on również sprowadził na wyspy nowe metody szkoleniowe oraz tajniki piłkarskiej techniki. Fisherowi przypisuje się też skrócenie regulaminowego czasu gry do 90. minut, gdyż wcześniej na wyspach obowiązywały przepisy zgodnie, z którymi mecz składał się z dwóch 30-minutowych części.
W międzynarodowym meczu Piraci zadebiutowali w 1970 roku w Kenii, gdzie na Mombassa Stadium rozegrali dwa mecze z miejscowymi klubami. Pierwszy z nich z Feisel zremisowali 2-2, drugi przegrali1-2 z zespołem Mwengi. Pomimo braku zwycięstwa historyczny debiut został okrzyknięty wielki sukcesem a były gracz reprezentacji, Rolly Baker, tak wspomina tamte spotkania: „To była wielka chwila. Pomyślcie tylko: byliśmy pierwszą reprezentacją Seszeli, grającą swój pierwszy mecz i do tego za zagranicą! Przecież żaden z nas nawet nie grał wcześniej na stadionie!”.
Od tamtego czasu Piraci nabyli piłkarskiego ogrania a infrastruktura sportowa w ich kraju znacznie się rozwinęła. W 1993 roku Seszele były nawet gospodarzem Olimpiady Oceanu Indyjskiego – turnieju, na którym w 1979 roku zdobyli srebro a 1998 i 2003 brąz. Jednak za największy sukces reprezentacji narodowej Seszeli uważa się występy w 2003 roku w eliminacjach do Pucharu Narodów Afryki, kiedy to wyspiarze, co prawda nie zakwalifikowali się do finałów, ale rozegrali kilka meczy na najwyższym poziomie, wygrywając ze znacznie wyżej notowanymi Zimbabwe i Erytreą.
Piraci nigdy nie wywalczyli prawa gry w Pucharze Narodów Afryki, ale jednemu z nich udało się wziąć udział w tym prestiżowym turnieju. Eddie Maillet wystąpił w 2004 roku na boiskach Tunezji i w 2006 w Egipcie w roli arbitra.
Górną granicę możliwości piłkarskich klubów z Seszeli stanowi druga runda międzynarodowych rozgrywek. W 2001 roku St. Michel osiągnął ten etap w Afrykańskiej Lidze Mistrzów a w 1997 Red Star w Pucharze Zdobywców Pucharów. W tym roku aktualny mistrz Seszeli – St. Michel United odpadł w rundzie preliminacyjnej przegrywając w dwu meczu z mistrzem Reunion – US Stade Tamponnaise.
Od samego początku reprezentacja Seszeli składa się z graczy rodzimej ligi. Tylko dwóch z nich grało kiedykolwiek poza granicami kraju, jednak nie zawędrowali oni daleko. W połowie lat ’90 Jim Louis przeniósł się do ligi Reunionu a Simon Françoise wyemigrował na Mauritius.
Na plażach Seszeli kwitnie również kobieca piłka nożna. Żeńska reprezentacja wysp została utworzona w 1979 roku, lecz jej pierwsze kroki nie były łatwe. „Piratki” w swoim debiucie przegrały 1-2 z męską drużyną oldboyów.
W tegorocznych eliminacja do Pucharu Narodów Afryki i Mistrzostw Świata 2010 reprezentacja Seszeli nie ma już szans na awans. Do tej pory przegrała wszystkie 4 mecze, jednak zaprezentowała w nich wolę walki godną nazwy Piratów. W wyjazdowym meczu z Burundi reprezentanci Seszeli nie dali sobie strzelić bramki aż do 85. minuty a na własnym terenie prowadzili 2-1 z reprezentacją Burkina Faso, by ulec ostatecznie 2-3.
Te małe niepowodzenia nie zrażają jednak Piratów, gdyż obrali oni kurs na przyszłość. Miejscowa federacja piłkarska w 2004 roku rozpoczęła szereg projektów szkolenia młodzieży, trenerów, fizjologów i sędziów, które mają wynieść seszelski futbol na wyższy poziom. Piraci już wkrótce planują wypłynąć na szerokie wody międzynarodowego futbolu. Obecne drużyny do lat 13, 15 i 18 w przyszłości mają stworzyć reprezentację, która zakwalifikuje się do Pucharu Narodów Afryki. Nieoficjalnie mówi się nawet o Mistrzostwach Świata.
Piotrek Chmielewski