Kiedy dziecko idzie do szkoły na Seszelach najpierw powinno nauczyć się czytać i pisać po kreolsku. Po zakończeniu 6-letniej nauki w szkole podstawowej i 3 latach w szkole ponadpodstawowej, ci, którzy chcą uczyć się dalej muszą przystąpić do programu National Youth Service. Tak chciał seszelski prezydent Albert René. I tak też się stało.
Od poczatku było wiadomo, że René sympatyzuje z socjalizmem. Rządy jednej partii, które wprowadził musiały mieć silną podstawę. René uznał, że najlepiej będzie jeśli wychowa swoich obywateli jeszcze zanim dorosną. Wykorzystał do tego celu NYS.
Każdy uczestnik NYS musiał mieć 15 lat. W Port Launnay na największej wyspie Seszeli Mahé, powstała specjalna wioska NYS. „Skoszarowani” studenci uczestniczyli nie tylko w zajęciach teoretycznych. Przede wszystkim mieli swoje obowiązki. Pierwszym był specjalny mundurek. Drugim praktyczna nauka gotowania, hodowli i ogrodnictwa. Podczas trwania NYS mieli wykorzystać te umiejętności, aby zdobyć jedzenie, ugotować swój posiłek czy też sami zrobić pranie. Brali również udział w lekcjach przysposobienia wojskowego.
NYS został wprowadzony w 1981 roku. Od samego początku spotkał się z protestem opozycji. I rzeczywiście był on uzasadniony w sytuacji, kiedy to tylko uczestnicy NYS mogli bez żadnych dodatkowych warunków dostać się na jedyną uczelnię wyższą na Seszelach, Seychelles Polytechnic. Równie kontrowersyjne były warunki tego szkolenia. “Pionierzy” René pozostawali przez ten okres poza domem mając prawo do odwiedzin rodziców zaledwie raz na kilka miesięcy.
Z punktu widzenia René najważniejsze były zajęcia, które miały uczynić z młodych Seszelczyków, ludzi popierających jego władzę. Dlatego krytycy NYS nie bez podstaw twierdzili, że szkolenie to ma charakter indoktrynacji politycznej. I rzeczywiście w jego programie nie zabrakło tematów uzasadniających rządy jednej partii oraz potrzebę seszelskiego socjalizmu.
Dopiero w 1993 roku, na fali zmian na Seszelach, René zrezygnował z NYS jako warunku koniecznego, aby studiować Seychelles Polytechnic. Od tego czasu większość Seszelczyków nie widziała sensu w wysyłaniu swoich dzieci na szkolenie w Port Launnay, skoro mogły one i bez niego dostać się na prestiżową uczelnię.
(kofi)