Niezamknięta niczym przestrzeń

afryka.org Kultura Książki Niezamknięta niczym przestrzeń

Nagmeldin Karamalla, działacz naszej Fundacji, pochodzi z Sudanu, ale swoje życie związał z Polską. I to właśnie w tym kraju wydał zbiór swoich wierszy wydanych w tomiku „Ścieżki pożegnania”. O jego twórczości tak pisał Islam Musa Czachorowski, redaktor czasopism poświęconych społeczności tatarskiej i muzułmańskiej w Polsce:

Coraz trudniej dzisiaj o poetę, a tym samym o poezję. Można oczywiście zapisywać słowa w wersy, wersy łączyć w strofy (albo i nie łączyć), strofy zaś opatrywać tytułami: jednakże, jeśli nie będzie w tym wszystkim iskry, która podpala wyrazy, aby rozniecały naszą wrażliwość, wtedy nie mamy do czynienia z wierszem. W przypadku Nagmeldina Karamalli powiem zdecydowanie: tak, to poeta, sza’ir – te który czuje. A uczucia swoje dał nam w wierszach.

Wiersze Nagmeldina to nadzwyczaj ekspresyjny zapis tęsknoty i uniesień nią wywołanych. Rozdarcie pomiędzy kilkoma nakładającymi się wyobrażeniami o miejscach ukochanych. Wielobarwność kawałka ziemi, wypełnionego różnorodnością wspomnień, zmiennego w nastrojach i klimatach, a który zwykło określać się mianem ojczyzny. Wrażliwość Nagmeldina stwarza wiele ojczyzn: ojczyznę ziemi, wody, powietrza, ojczyznę dźwięków, radości i smutków, ojczyznę poezji, ojczyznę rodziny. Nostalgia zmusza go do bezustannej wędrówki po owych ojczyznach; za każdą tęskni, bez każdej ginie… Biegnie do nich i powraca, by ponownie zatęsknić i znowu pragnąć wyjechać.

Poeta zatraca z tej tęsknoty swój dar: znika jego melodia i pieśń, giną jego struny. A przecież we wszystkich wierszach objawia nam niesłychaną afirmację życia: jest w ciągłym ruchu, w nieustannym kontakcie z wodą i powietrzem, z ptakami i roślinami. Nie wstydzi się swych uczuć, jest naturalny i nieskrępowany, spontaniczny. Co ciekawe, nie ma w tych tekstach jakichś bardzo wyraźnych, bezpośrednich odniesień do sudańskiej, afro-muzułmańskiej symboliki. Być może wpłynął na to fakt, iż prawie połowę swego dorosłego życia spędził Nagmeldin w Polsce. Z drugiej jednak strony, nie zawierają one także atrybutów naszej codziennej, polsko-europejskiej rzeczywistości. W efekcie otrzymaliśmy oryginalny poetycki obraz, którego egzotyczny tembr wibruje w wyobraźni czytającego.

Zauważmy, że nie ma tu żadnego wydumanego filozofowania, żadnego moralizowania, psychicznego ekshibicjonizmu czy też powielania zużytych literackich rekwizytów. Rozedrgana stylistyka wierszy pobudza, wprawia w niepokój, ale nie w przygnębienie. Raczej prowokuje wyczekujące poszukiwanie. Tęsknota splata się bowiem z radością, śmiech ze łzami, woda z powietrzem, śmierć z narodzinami, podróż z oczekiwaniami na nią: poeta nie pozostaje w obrębie jednego nastroju. Jego uczucia są jak niezamknięta niczym przestrzeń, w której wciąż się obraca, wciąż odkrywa stare i nowe twarze swych ojczyzn. I wciąż odbywa tęskną wędrówkę.

Szerokiej drogi, Nagmeldin!

Islam Musa Czachorowski

Tomik poezji „Ścieżki pożegnania” możecie kupić za pośrednictwem naszej strony w serwisie Allegro. Całkowity dochód z tomiku zostanie przeznaczony na działalność statutową Fundacji „Afryka Inaczej”.

Przeczytaj fragmenty wierszy!

 Dokument bez tytułu