“Maska Afryki” to kolejny reportaż słynnego podróżnika i pisarza, którego fascynują pogranicza kultur i odchodzący w zapomnienie świat dawnych wierzeń. Podróżując przez Ugandę, Ghanę, Nigerię, Wybrzeże Kości Słoniowej i w końcu RPA, rozmawia z dyplomatami i członkami rodzin królewskich, politykami i naukowcami, biznesmenami i szamanami, chrześcijanami, muzułmanami i wyznawcami tradycyjnych lokalnych kultów. Oddaje głos swoim rozmówcom i pozwala im wprowadzić czytelnika w świat magii, wróżb i czarów.
V. S. Naipaul urodził się w 1932 roku na Trynidadzie. Zadebiutował w 1957 roku powieścią Masażysta cudotwórca. Rozgłos i uznanie krytyków przyniosła mu w 1961 roku książka Dom pana Biswasa, a ugruntowały je kolejne powieści, m.in. Marionetki (1967), Utrata Eldorado (1969), W wolnym kraju (1971), Partyzanci (1975), Rozjaśnić tło (1984), Pół życia (2001), oraz eseje i relacje z podróży, w tym An Area of Darkness (1964), Among the Believers: An Islamic Journey (1981), Rozjaśnić tło (2002), a także doskonałego reportażu Indie. Miliony zbuntowanych, wydanego przez Wydawnictwo Czarne w 2013 roku.
Naipaul pisze o problemach pogranicza ras i kultur w posiadłościach rozpadającego się imperium brytyjskiego, o współczesnych Indiach, krajach Ameryki Środkowej i Południowej, publikuje także relacje ze swoich podróży oraz książki eseistyczne.
Wyróżniono go wieloma nagrodami, m.in. Nagrodą Bookera w 1971 roku, Nagrodą im. T.S. Eliota w 1986 roku, Nagrodą im. Davida Cohena w 1993 roku oraz licznymi doktoratami honoris causa. W 1990 roku otrzymał z rąk królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. W 2001 roku został laureatem Nagrody Nobla.
O książce: Mistrz wciąż w formie. Proza Naipaula jest prosta, zwięzła i zaangażowana. Podobnie jak Flaubert i Hemingway Naipaul pisze mniej, by powiedzieć więcej, i niewielu mu w tym dorównuje. […] To reportaż pierwszej próby.
Alex Perry, “Time Magazine”