Movement for Democratic Change (MDC) to wciąż, pomimo rozłamu w 2006 roku, najważniejsza partia opozycyjna w Zimbabwe. Podobnie jak jej lider, ruch Morgana Tsvangirai'a jest oskarżany przez prezydenta Roberta Mugabe, o działanie na szkodę państwa i na zlecenie wrogich sił Zachodu, szczególnie Wielkiej Brytanii.
MDC jako partia powstał w 1999 roku. Celem jaki przyświecał jej załozycielowi, Tsvangirai'owi było odebranie władzy prezydentowi Mugabe i pro-prezydenckiemu ugrupowaniu Zimbabwe African National Union – Patriotic Front (ZANU-PF). Podstawowy skład MDC stanowili członkowie różnych organizacji społecznych i osób indywidualnych, których zjednoczył protest przeciwko projektowi zmian w konstytucji. O ich przyjęciu decydowało referendum, więc MDC namawiała do głosowania na „nie” dla zmienionej ustawy zasadniczej. Kampania prowadzona przez partię Tsvangirai'a była zaskoczeniem dla Mugabe. Jednak nie powstrzymała go przed odbieraniem ziemi należącej dotąd do białych farmerów.
Wybory z 2000 roku pozwoliły zdobyć MDC 57 ze 120 miejsc w parlamencie. Największe poparciem ugrupowanie cieszyło się wśród wyborców z miast (Harare i Bulawayo) oraz z prowincji Matabeleland. Był to pierwszy przypadek w dziejach Zimbabwe, że opozycja zdobyła tak dużo mandatów parlamentarnych kosztem rządzącej ZANU-PF. Wysoki wynik udało się osiągnąć pomimo wyborczych manipulacji ze strony Mugabe.
MDC przyszło działać w bardzo trudnych warunkach. Po tym jak Tsvangirai nie zdołał pokonać Mugabe i został oskarżony o zdradę stanu oraz próbę obalenia władzy prezydenta, ugrupowanie ogłosiło, że nie będzie brało udziału w wyborach do czasu aż nie zostaną stworzone warunki do przeprowadzenia ich we właściwy sposób. Ale w 2005 roku, kiedy miały odbyć się wybory do senatu część członków MDC zdecydowała się wziąć w nich udział. Sprzeciwił się temu Tsvangirai, który uważał przywrócenie Senatu za obciążające kieszeń podatników (senat został rozwiązany w 1987 roku i dopiero w 2005 przywrócono izbę wyższą). Mimo jego sprzeciwu do wyborów stanęło 26 członków MDC (zdobywając tylko 5 miejsc w 60-osobowym senacie).
W lutym 2006 roku frakcję rozłamowców przejął Arthur Mutambara, stając na czele drugiego MDC. Paradoksem wydaje się fakt, że Mutambara sprzeciwiał się udziałowi w wyborach do senatu (wbrew stanowisku frakcji MDC, której obecnie przewodzi). Jednym słowem anty-senacki polityk objął stanowisko lidera pro-senackiej części MDC. Odtąd istnieją dwie frakcje jednej partii, które występują oddzielnie. Frakcja Tsvangirai'a i frakcja Mutambara.
Pomimo prób zbliżenia nie udało się ponownie zjednoczyć opozycji. Co więcej, w nadchodzących wyborach Mutambara nie poprze kandydatury Tsvanigirai'a na prezydenta, tylko kandydata niezależnego, Simba Makoni'ego, który wywodzi się z ZANU-PF.
(kofi)