Senegal to kraj mniejszy od Polski. To typowe państwo strefy Sahelu, wyznaczające północną granicę Afryki subsaharyjskiej czyli tej części kontynentu, która leży na południe od Sahary. Jest znany prawie wszystkim, przynajmniej z nazwy, nie tylko z lekcji geografii, ale również dzięki senegalskiej reprezentacji w piłce nożnej. To z Senegalu pochodzi El-Hadji Diouf. I to Senegalczyków trenował Henryk Kasperczak.
Senegal graniczy z pięcioma krajami Gambią, Gwineą, Gwineą-Bissau, Mali i Mauretanią. Najdłuższa granica znajduje się na senegalskiej północy i jest dzielona z Mauretanią na długości ponad 800 kilometrów. Następnie, od wschodu, senegalskie terytorium dotyka granic Mali, zaś dalej na południu, Gwinei i Gwinei-Bissau. Graniczny wyjątek stanowi Gambia, która wcina się w Senegal swoim wąskim terytorium, położonym po obu stronach rzeki Gambii. Był jednak czas, kiedy Senegal i Gambia stanowiły konfederację o nazwie Senegambia (1982-1989). Jednak unia dwóch byłych kolonii, francuskiej (Senegalu) i brytyjskiej (Gambii), nie wytrzymała i dziś oba kraje znów funkcjonują oddzielnie.
Terytorium Senegalu to ponad 196 tysięcy kilometrów kwadratowych. Jest ono równiną, położoną na wysokości nie wyższej niż 100 metrów n.p.m. Dopiero na południowym wschodzie, u podnóża gwinejskiej Wyżyny Futa Djalon, wysokość zaczyna przekraczać 500 metrów (najwyższy punkt osiąga 581 metrów n.p.m.). W Senegalu znajduje się także wysunięty najdalej na zachód fragment kontynentu afrykańskiego, czyli Cap Vert (Przylądek Zielony), od którego nazwę zapożyczyły położone 560 kilometrów na zachód od wybrzeża Afryki, Wyspy Zielonego Przylądka.
Klimat Senegalu zależy od regionu. Senegalskie wybrzeże jest bardziej wilgotne niż obszary położone w głębi kraju. Jednocześnie obszary położone na północy Senegalu, przypominają sąsiadujące z nimi tereny, które należą do Mauretanii i Mali. Deszcze w Senegalu też zależą od części kraju. Pora deszczowa to przede wszystkim miesiące od czerwca do września. Natomiast kiedy w Polsce jest zima, wiatr z pustyni, harmattan, przynosi ze sobą saharyjski pył, który ogranicza widoczność i zasnuwa niebo.
Największymi rzekami Senegalu są Senegal, Gambia, Casamance i Saloum. Ta pierwsza ma długość 1790 kilometrów. Na swoim dolnym odcinku wyznacza granicę między Senegalem i Mauretanią. Swój bieg zaczyna w Gwinei, a następnie z Mali wpływa na senegalskie terytorium. Druga co do długości, Gambia, przepływa przez prowincję Tambacounda. Początek bierze również w Fouta Djalon, w Gwinei. Następnie przez Senegal dociera do Gambii. Jej łączna długość wynosi 1130 kilometrów. Znacznie krótsze są rzeki Casamance (na południu Senegalu) i Saloum (na północ od Gambii).
O ile północ Senegalu, krajobrazowo należy do Sahelu, to im dalej na południe, częściej pojawiają się drzewa. W rejonie rzeki Gambii oraz w Casamance, rosną lasy (przy brzegach i u ujścia rzek lasy namorzynowe). To na południu znajduje się słynny senegalski park narodowy Nikolo Koba. Jednak senegalskie lasy nie mają się dobrze. Wylesianie tego kraju, połączone z suszami, doprowadziło do pustynnienia dużego obszaru Senegalu. W 2005 roku lasy pokrywały zaledwie 14 procent senegalskiego terytorium.
Aby zapobiec wysychaniu Senegalu, władze tego kraju próbują go ponownie zalesiać. Służyć temu mają obszary chronione (parki narodowe i rezerwaty), które dziś stanowią 11 procent powierzchni Senegalu. Jednak nikt nie wie, czy uda się zatrzymać zmiany klimatyczne, spowodowane globalnym ociepleniem.
(kofi)