Republika Konga postanowiła wypromować się w Polsce. Na pierwszym planie była gospodarka, a przysłowiową wisienką do tortu, którym Brazzaville chce zachęcić Warszawę do współpracy, stała się kultura. Na specjalnym koncercie pojawiły się gwiazdy kongijskiej muzyki.
Tradycyjnie zaczęło się od przemów. Minister kultury Republiki Konga przypomniał, że jego kraj może pochwalić się najwyższym wskaźnikiem w przypadku literatów przypadających na mieszkańca, czego mają dowodzić kariery takich pisarzy, jak znany również w Polsce, Alain Mabanckou. Kongo ma wiele twarzy, i o tych nieznanych aspektach kongijskiej rzeczywistości, była przede wszystkim mowa.
W Polsce bardzo często nie rozróżniamy Konga-Brazzaville, o którym mowa, od Konga-Kinszasy, dawniej Zair, dziś Demokratyczna Republika Konga. Ten pierwszy kraj, który stał się bohaterem wtorkowego wieczoru przeszedł trochę inną drogę. Narzucony krajowi system jednopartyjny i socjalizm, przetrwały do lat 90. Potem doszło do demokratycznych wyborów i sporu o władzę, który przerodził się w paroletni konflikt. W rezultacie doszło do powrotu dawnego, wieloletniego przywódcy, Denisa Sassou-Nguesso, który nie chciał rozstawać się z władzą.
Dziś Kongo chce promować się w Polsce. Nie wiem na ile Polska jest w stanie ożywić swoją działalność gospodarczą w tym rejonie Afryki. Być może nie skończy się tylko na wzajemnych zapewnieniach o woli współpracy.
A co do kultury? Balet Narodowy Konga i inni artyści byli muzyczną pigułką od tradycji po czasy prawie nam współczesne. Koncert miał jednak formułę zamkniętą. Przydałby się bez wątpienia przy innej okazji, i powinien być adresowany do szerokiej publiczności. Z pewnością byłaby to dobra lekcja o kraju odległym o 10 tysięcy kilometrów od Polski, ale jak się okazuje bardzo bliskim. Bo Kongo było tu i teraz, przez chwilę, dzięki muzyce. Szkoda tylko, że dla nielicznych.
Osoby zainteresowane akcją promocyjną Konga powinny odwiedzić stronę mbotepolsko.pl.
kofi