Maurytyjskie ambicje „imperialne” zostały odziedziczone po Brytyjczykach, którzy w dziewiętnastym stuleciu uczynili z wyspy ośrodek swojej władzy kolonialnej w tym rejonie świata. Wyspa Mauritius stała się ważnym punktem na mapie brytyjskiego imperium. Jednak wraz z jego demontażem skurczył się zasięg wpływów Mauritiusa.
Kiedy wyspa ogłaszała niepodległość została przy niej, obecnie autonomiczna, Rodrigues oraz Wyspy Agalega i Saint Brandon Rocks. Zostały też ambicje terytorialne sięgające Czagos i Seszeli. Dziś o Agalega i Brandon Rocks.
Dwie wyspy Agalega
Agalega to dwie małe wyspy, Północna i Południowa, położone 1122 kilometry na północ od Mauritiusa. Znajdują się na nich, zaledwie trzy wsie, których mieszkańcy zajmują się produkcją kopry (wysuszony miąższ orzechów palm kokosowych) i oleju kokosowego. Na swoje potrzeby hodują też zwierzęta i zajmują się uprawą warzyw.
Na Agalega nie docierają turyści. Tylko nielicznym udaje się odwiedzić te odległe wyspy. Ci, którzy chcą tam się wybrać, mogą to zrobić także drogą powietrzną.
Ten najszybszy sposób dotarcia na wyspy, nie oznacza, że obsługują go regularne linie lotnicze. Otóż jest to samolot należący do maurytyjskiej straży wybrzeża. Każdy jego pasażer, przed odlotem musi podpisać dokument, w którym deklaruje, że leci na własną odpowiedzialność i nikt nie ma prawa zgłaszać żadnych pretensji do władz Mauritiusa, właściciela samolotu, jeżeli ten ulegnie wypadkowi.
Na wyspach Agalega znajduje się kościół, szkoła i szpital. Wszystkie domy mają otwarte okna, bo nie grasują tutaj złodzieje. Natomiast mieszkańcy wysp, płacąc w dwóch sklepach na wyspie, nie używają pieniędzy, ale specjalnych voucherów.
Saint Brandon Rocks
Na południe od Mauritiusa, dokładnie w odległości 300 kilometrów, leżą Saint Brandon Rocks. W ich skład wchodzi co najmniej 16 małych wysp i wysepek – chociaż na rafie w rejonie Saint Brandon Rocks znajduje się aż 40 rozrzuconych „kawałków” lądu – o których obecnym kształcie zdecydowała rafa koralowa. Wcześniej były one dużą wulkaniczną wyspą. Jednak ta rozpadła się i pozostał koralowy atol.
Największe osiedle ludzkie w rejonie Saint Brandon Rocks znajduje się na wyspie Raphael, gdzie w miejscowej stacji rybackiej mieszka około 35 jej pracowników. Poza Raphael, zamieszkane są tylko trzy inne wyspy, Avocaré, Cocos i Sud.
Cała reszta Saint Brandon Rocks należy do przyrody. Jednak zaczyna zagrażać jej turystyka, która stała się najważniejszą gałęzią maurytyjskiej gospodarki. Z zapomnianych wysp-schronienia dla piratów, Saint Brandon mogą zamienić się w turystyczny kurort.
(vakum)