Arabska wiosna zakwitła w Afryce Północnej. Po tym jak w Tunezji odbyły się wybory, wieńczące okres przemian, przypomnijmy sobie, gdzie dotarła owa wiosna.
Maroko
Po czterech miesiącach regularnych manifestacji Ruchu na Rzecz Zmian 20 lutego, u szczytu niezadowolenia społecznego, król Muhammad VI wyszedł z propozycją reformy konstytucji w celu przekształcenia monarchii „z boskiego nadania” w monarchię parlamentarną. Reforma, która wzmacnia w szczególności władzę premiera, została poddana referendum przeprowadzonemu w lipcu.
Niezadowolenie społeczne nie miało jednak końca. Twierdząc, że referendum było nielegalne, protestujący nawoływali do jego bojkotu, żądali jednocześnie podjęcia kolejnych kroków w celu dalszego otwarcia politycznego kraju.
Algieria
Od styczniowych manifestacji, w których zginęło 5 osób, a 800 zostało rannych, algierski rząd podjął szereg działań w celu zmniejszenia niezadowolenia społecznego.
Po ogłoszeniu w kwietniu planu reform politycznych, prezydent Abdelaziz Buteflika zdecydował się położyć nacisk na wzmocnienie siły nabywczej, poprzez rozdysponowanie części zysków z ropy. Silna inflacja niweczy jednak zamiary prezydenta, a reformy polityczne z trudem wchodzą w życie.
Tunezja
Dziesięć miesięcy po jaśminowej rewolucji, w skutek której prezydent Zin Al-Abidin Ben Ali został odsunięty od władzy, w niedzielę 23 października, w Tunezji odbyły się pierwsze wolne wybory. Historyczny moment, w którym spośród 100 000 kandydatów wybierano reprezentantów przyszłej Konstytuanty. Islamistyczna Partia Odrodzenia, represjonowana przez reżim Ben Ali’ego, a zalegalizowana po rewolucji, wygrała wybory dużą przewagą głosów.
Sąd tunezyjski skazał w świetle prawa nieobecnych w kraju Ben Ali’ego i jego żonę Leilę Trabelsi na 35 lat więzienia za kradzież i wejście w nielegalne posiadanie dużych sum w gotówce. W lipcu, Ben Ali i jego zięć zostali również skazani na 16 lat więzienia za korupcję.
Wartość ekonomiczna tunezyjskiej rewolucji jest wyceniana na dwa miliardy dolarów czyli 5,2% PKB.
Libia
23 października w Bengazi, Narodowa Rada Tymczasowa oficjalnie ogłosiła wyzwolenie Libii po 42 latach niepodzielnych rządów Muammara Kadafi’ego, pojmanego i zabitego 20 października w Syrcie.
Po siedmiu miesiącach wojny domowej, w listopadzie, Libia będzie miała Rząd Tymczasowy i Kongres Narodowy, którego zadaniem będzie stworzenie Konstytucji. Według głównych przedstawicieli Kongresu podstawowym fundamentem prawa w postkadafijskiej Libii będzie prawo koraniczne.
Egipt
Po powstaniu i obaleniu Hosni Mubaraka w lutym, Rada Najwyższa i siły zbrojne przejęły władzę w kraju. Reformy polityczne z trudem wchodzą w życie, co spowodowało kolejne manifestacje organizowane latem na słynnym placu Tahrir. Wybory parlamentarne dwa razy przenoszone na inny termin, mają się odbyć w listopadzie, przed wyborami prezydenckimi.
Transformację polityczną komplikują dodatkowo napięcia religijne. W starcia między egipskimi chrześcijanami i siłami porządkowymi na początku października w Kairze zginęło 25 osób, a 300 zostało rannych.
Proces obalonego dyktatora, oskarżanego o korupcję i zabójstwo manifestantów, rozpoczął się na początku sierpnia.
Paulina Czmiel