Był pierwszym przywódcą legendarnego już Frontu Polisario. Prowadził Saharyjczyków do walki z okupantami. Sam zginął podczas jednej z akcji, awansując do roli zachodniosaharyjskiego bohatera narodowego.
El-Ouali urodził się w 1948 roku, w rodzinie nomadów z Sahary Zachodniej. Z racji trybu życia jego rodizny nieznane jest miejsce jego urodzin. Podobnie jak dokładna data urodzin El-Ouali'ego. Wiemy tylko, że rodzina późniejszego przywódcy Polisario była biedna, a od momentu, kiedy jego ojciec stał się niepełnosprawny, osiadła w pobliżu Tan-Tan w południowym Maroku.
Z racji tego miejsca zamieszkania, El-Ouali poszedł do marokańskiej szkoły, a potem na uniwersytet w Rabacie. Tam zaczął studia prawnicze i co ważniejsze spotkał członków zachodniosaharyjskiej diaspory. Powoli i mu udzielał się jej narodowowyzwoleńczy radykalizm.
W rezultacie to on założył Front Polisario w 1973 roku, stając się jego przywódcą, czyli Sekretarzem Generalnym. To także on poprowadził sześciu słabo uzbrojonych bojowników na pierwszą walkę o Khanga, którą wygrał pomimo przewagi sił kolonialnych. Od tego czasu przygotowywał kolejne akcje, które pomagały zdobywać broń i wzmacniać szeregi Saharyjczyków. Aż do chwili, kiedy Polisario rozpoczął wojnę partyzancką.
Taktyka El-Ouali'ego okazała się na tyle skuteczna, że w latach 1974-1975 jego Front kontrolowała większość, wtedy jeszcze hiszpańskiej kolonii. Jednak kiedy Hiszpanie zdecydowali się opuścić Saharę Zachodnią, na jej terytorium wkroczyła Mauretania i Maroko. El-Ouali podążył wtedy w ślad za swoimi rodakami, którzy osiedli w obozie uchodźców w algierskim Tindouf. Stamtąd ten przywódca Frontu, prowadził dalszą walkę z okupantami. W obliczu aneksji Sahary Zachodniej przez dwa sąsiednie kraje, El-Ouali doprowadził do ogłoszenia niepodległości swojej ojczyzny.
W ogniu walki, która wybuchła na dobre po wkroczeniu okupantów na terytorium Sahary Zachodniej, powstawała legenda El-Ouali'ego. Zasłynął on swoją charyzmą i publicznymi przemowami. Dbał też o kontakty z zagranicznymi dziennikarzami, zdając sobie sprawę z tego, że światowa opinia publiczna powinna usłyszeć jak najwięcej o walce Saharyjczyków.
El-Ouali nie stronił też od udziału w bezpośrednim starciu z wrogiem. Znany był z tego, że stwał w pierwszej linii ze swoimi żołnierzami. To jednak miało fatalne następstwa. 9 czerwca 1976 roku zginął od strzału w głowę podcza jednej z największych bitew Polisario, pod stolicą Mauretanii, Nawakszut. Wydawłao się, że śmierć charyzmatycznego, 28-letniego wtedy lidera Polisario doprowadzi do upadku Frontu. Tak się nie stało. El-Ouali nadał ton zdecydowania i determinacji staraniom Saharyjczyków o wyzwolenie ich ojczyzny. Jego następcą został Mohammed Abdelaziz.
Dziś El-Ouali jest uznawany przez Saharyjczyków za ojca narodu. A dzień jego śmierci został świętem narodowym Sahary Zachodniej, znanym jako Dzień Męczenników, który upamiętnia wszystkie ofiary wojny o niepodległość.
(kofi)