11 marca w Lesotho obchodzony jest dzień króla Moszesze I.
Zanim jednak człowiek ten stał się królem Moszesze, był zwykłym Lepoqo, czyli Katastrofą. Imię to otrzymał od rodziców, ponieważ urodził się w czasie wielkiego głodu w 1787 roku.
Lepoqo zdobył pozycję i imię Moszesze, dzięki odzyskaniu skradzionego bydła. Przydomek, który oznacza dosłownie cyrulika, otrzymał pozbawiając złodziei bród. To jednak nie było jego największym osiągnięciem. W wieku 34 lat założył swój własny klan.
Wkrótce Moszesze stworzył własny naród – Basoto – jednocząc kilka plemion uciekających przed najazdami Zulusów, i kraj, Basotoland. W 1830 roku ogłosił się królem i na stolicę wybrał Thaba Bosiu, górę nocy – według mitu w nocy miała ona rosnąć, zaś za dnia kurczyć.
O granicach Basotolandu zadecydowali Brytyjczycy i Burowie, którzy spierali się o te terytoria od momentu swojego przybycia do południowej Afryki. W 1869 roku Brytyjczycy podpisali układ z Burami o granicach Basotoland i późniejszego Lesotho. Granice te utrzymały się do dzisiaj.
Moszesze sprowadził do swojego kraju misjonarzy, którzy spisali język soto i zaczęli działalność misyjną na tych terenach. Jeden z praprawnuków Moszesze został pierwszym czarnym biskupem Kościoła Katolickiego Afryki Południowej, a inny, Moszesze II, pierwszym królem niepodległego Lesotho.
Moszesze, zmarł w 1870 roku podczas gdy jego kraj był terytorium brytyjskim. Rok później Basotoland został włączony do kolonii, aby w 1884 roku stać się osobnym protektoratem.
W 1966 roku Basotoland uzyskał niepodległość i nową nazwę – Lesotho.
(mj)