Dzień Dziecka Afrykańskiego jest okazją zwrócenia uwagi całego świata na dramatyczny poziom opieki zdrowotnej na tytm kontynencie. Najbardziej cierpią najmłodsi. UNICEF niedawno wydał "Raport o Stanie Afrykańskich Dzieci 2008".
W roku 1976, 16 czerwca, tysiące czarnoskórych dzieci z Soweto w Republice Południowej Afryki wyszło na ulice. W ten sposób protestowały przeciwko kiepskiej jakości edukacji oraz żądały nauczania w ich rodzimym języku. Setki młodych chłopców i dziewcząt zostało zastrzelonych podczas tej demonstracji, a dwa tygodnie zamieszek pochłonęły życie tysiąca osób. Od 1991 roku dla upamiętnienia tych wydarzeń obchodzony jest Dzień Dziecka Afrykańskiego.
„Każdego roku prawie 10 milionów dzieci umiera przed swoimi 5 urodzinami, a połowa tych zgonów zdarza się w Afryce” mówi Ann M. Veneman, Dyrektor Generalny UNICEF. „Ich życie można ocalić dzięki powszechnemu dostępowi do podstawowej opieki zdrowotnej.”
Wydany ostatnio „Raport o Stanie Afrykańskich Dzieci 2008” pokazuje, że dokonał się pewien postęp w zakresie ochrony zdrowia najmłodszych. W krajach Afryki Północnej (Algieria, Egipt, Libia, Maroko i Tunezja) śmiertelność dzieci obniżona została średnio o 45 procent między 1990 a 2006 rokiem, dzięki czemu region ten jest na dobrej drodze do osiągnięcia Milenijnych Celów Rozwoju zakładających obniżenie śmiertelności poniżej 5 roku życia o dwie trzecie. Postęp w tej dziedzinie zauważalny jest również w Afryce Subsaharyjskiej, gdzie wspomniany wskaźnik w roku 2006 był o 14 procent niższy w stosunku do roku 1990. Niestety, ta część Afryki wciąż pozostaje najtrudniejszym miejscem do życia i przeżycia. Jedno dziecko na sześcioro umiera przed piątymi urodzinami. Do najpowszechniejszych przyczyn zgonów należą choroby, którym potrafimy zapobiegać, takie jak choroby niemowlęce (w tym tężec), zapalenie płuc, malaria, biegunka czy odra.
Dzisiaj UNICEF wzywa do skoncentrowania się na polepszeniu systemu opieki medycznej w Afryce Subsaharyjskiej i pomocy dzieciom, które nie mają dostępu do wykwalifikowanego lekarza. Zintegrowane podejście do ochrony zdrowia mocno zakorzenione w lokalnej społeczności musi zostać rozbudowane. Należy rozwijać programy szczepień, docierać do najdalej położonych i najtrudniej dostępnych miejsc z moskitierami chroniącymi przed malarią oraz kampaniami uzupełniania u dzieci niedoborów witaminy A, a także edukować matki w zakresie karmienia piersią i praktyk higienicznych.
Ann M. Veneman podkreśla, że ochrona życia i zdrowia afrykańskich dzieci musi stać się priorytetem globalnym, a postęp w tej dziedzinie powinien dokonywać się zdecydowanie szybciej.