Zgodnie z oficjalnymi wynikami wyborów pośrednich do senatu opublikowanymi 31 grudnia 2012 r., rządzący w Algierii Front Wyzwolenia Narodowego (FLN, socjaliści) zdobył jedynie 17 miejsc w senacie. FLN ma przez to 39 miejsc w 144 osobowym senacie, dzięki czemu traci w nim dotychczasową większość na rzecz Narodowego Ruchu Demokracji (RND, nacjonaliści) kierowanej przez byłego premiera Ahmeda Ouyahia.
Zwycięzca wyborów, RND, ma 44 głosy w senacie. Rzecznik RND, Miloud Chorfi, wyraził “wielką satysfakcję”, mówiąc, że “ten wynik był oczekiwany przez naszą partię, z racji zaufania oraz kompetencji, jakimi cieszą się nasi kandydaci”.
Klęska partii rządzącej, która potwierdziła swoją siłę w krajowych oraz lokalnych wyborach w maju i listopadzie, może wydawać się zaskakująca – partia wstrzymuje się od komentarzy odnoszących się do wyników wyborów – “Musimy poczekać na potwierdzenie wyników przez ministra spraw wewnętrznych oraz zgromadzenie konstytucyjne”, mówi rzecznik prasowy FLN, Kassa Aïssi w wywiadzie dla „El Watan”.
Klęska FLN może wynikać z napięć między członkami partii, sięgających tego stopnia, że niektórzy z nich głosowali w wyborach na opozycję. Jest to wynikiem konfliktów wewnątrzpartyjnych, ponieważ sekretarz generalny FLN, Abdelaziz Belkhadem, ma zamiar startować w wyborach prezydenckich w 2014 r., przez co zdaniem krytyków, jego działania mają charakter zbyt personalny, ukierunkowany na prezydenturę, nie na bieżącą aktywność.
Front Sił Socjalistycznych (FSS) zdobył 2 miejsca w departamentach Tizi Ouzou oraz Bejaia (Kabylia). Islamiści znacząco tracą na popularności – Ruch Społeczny dla Pokoju (Hamas/HMS/MSP), który wystawił kandydatów w 21 prefekturach (wilaya), nie zdobył żadnego miejsca.
Izba wyższa parlamentu Algierii, nazywana Radą Narodu, składa się ze 144 członków powoływanych na sześcioletnią kadencję, przy czym co trzy lata odnawiana jest połowa składu. 48 członków mianowanych jest przez prezydenta. Pozostałe 96 mandatów obsadzają deputowani wybrani przez władze lokalne. Kandydaci muszą mieć co najmniej 40 lat, posiadać algierskie obywatelstwo od przynajmniej 5 lat oraz mieć uregulowany stosunek do służby wojskowej. Wyłączone z kandydowania są również niektóre grupy funkcjonariuszy państwowych, m.in. członkowie służb mundurowych, sędziowie i niektórzy urzędnicy.
Tomasz Burdzik, Uniwersytet Śląski