Dioncounda Traoré nie jest nową postacią w malijskiej polityce. Od kwietnia 2012 roku jest tymczasowym prezydentem Mali. Wcześniej pełnił funkcję przewodniczącego malijskiego Zgromadzenia Narodowego.
Traore urodził się w Kati, w 1942 roku. Po ukończeniu szkoły studiował w ZSRR, w Algierii, a następnie na Uniwersytecie w Nicei. Potem był wykładowcą w Kolegium Nauczycielskim w Mali. W 1980 roku został aresztowany za swoją działalność w związku zawodowym i przeniesiony dyscyplinarnie do Menaka na malijskiej północy. Zaangażował się w walkę o ustrój demokratyczny, która doprowadziła do obalenia rządów prezydenta Moussa Traore (1991). Następnie został współzałożycielem Sojuszu na rzez Demokracji w Mali – Afrykańskiej Partii na rzecz Solidarności i Sprawiedliwości. Pełni w niej funkcję drugiego wiceprzewodniczącego – przewodniczącym był późniejszy prezydent Mali, wykształcony w Polsce, Alpha Oumar Konare.
Po wyborach prezydenckich w 1992 roku, kiedy Konare został prezydentem, Traore otrzymał nominację na ministra służby cywilnej, pracy i reformy administracji. Potem kolejno otrzymał resort obrony i spraw zagranicznych. W 1997 roku został deputowanym, tracąc mandat w kolejnych wyborach, w 2002 roku. Do zgromadzenia narodowego wrócił w 2007, zostając przewodniczącym parlamentu. W tym okresie został również wybrany na przewodniczącego swojego ugrupowania.
Po marcowym przewrocie w 2012 roku, został wyznaczony na tymczasowego prezydenta Mali, w ramach prozo umienia między blokiem zrzeszającym państwa Afryki Zachodniej, ECOWAS, a wojskową juntą kapitana Sanogo. Traore wrócił do Mali 7 kwietnia – opuścił kraj po przewrocie, a 12 kwietnia został zaprzysiężony na prezydenta.
kf