Po wydaniu piętnastu albumów i ponad dwóch dekadach spędzonych na muzycznej scenie, Aswad wciąż pozostaje jednym z najbardziej uwielbianych brytyjskich zespołów reggae.
Zespół został założony przez trio: Brinsley “Dan” Ford (wokal i gitara rytmiczna), Angus “Drummie Zeb” Gaye (wokalista i perkusista), i Tony “Gad” Robinson (bass).
Aswad (nazwa pochodzi od arabskiego słowa „Czarny”) powstał w 1974 roku. Już na początku działalności, swoimi występami i nagraniami udowodnił, że karaibska muzyka może z powodzeniem zapuścić korzenie w Europie. W tych wczesnych latach Aswad był jedynym zespołem z Anglii który grał regularne koncerty z najsłynniejszymi artystami z Jamajki, między innymi z: Burning Spearem, Bobem Marleyem, Peterem Toshem i Bunny Wailerem (zresztą Bunny był znany z tego, że przedstawiał Aswad jako „Młodsi The Wailers”).
Trio przykuło uwagę w 1976 roku debiutanckim wydawnictwem “Back To Africa”, który okupował pierwsze miejsce na UK Reggae Charts. „Love Fire”, swego rodzaju „hymn” wydany w 1981 roku, stał sie kanonem reggae i jest do dzisiejszego dnia wykonywany i remiksowany przez producentów z Jamajki (żaden inny brytyjski zespół nie dostąpił tego zaszczytu). Wydany w 1983 roku nakładem Island Record, „Live And Direct” jest zaś do dzisiaj uznawany przez wiele osób, za najlepszy koncertowy album wszechczasów.
Po serii znakomicie przyjętych singli i albumów nagranych dla Island Records i CBS, Aswad zasłynął reggae’ową wersją utworu “Don’t Turn Around” (piosenka ta wcześniej była już przerabiana przez Luthera Ingram i Tinę Turner). Singiel wydany w 1988 roku dotarł do pierwszego miejsca na Brytyjskiej Liście Przebojów, oraz był jednym z najczęściej granych utworów w rozgłośniach radiowych (między innymi we Francji).
Przez kolejne lata działalności Aswad ugruntował swoją pozycję na muzycznej scenie. Ich nagrania znajdywały uznanie wśród fanów oraz pozwalały nawiązywać współpracę z takimi artystami jak: Dennis Brown, Maxi Priest, Hugh Masakela, Steely & Cleevie, Shabba Ranks, i Sly & Robbie’s Taxi Gang. Zespół w tym okresie był ciągle w trasie, grając między innymi w takich miejscach jak: londyńska Royal Albert Hall i festiwal Reggae Sunsplash w Montego Bay’s, w Afryce oraz w Izraelu i Japonii.
W środku lat osiemdziesiątych sekcja rytmiczna Aswad: Drummie i Tony, przyczyniła sie do powstania wielu hitów reggae w UK, wykonywanych przez takich artystów jak: Janet Kay, Smiley Culture, Trevor Walters i Trevor Hartley.
W 1994 po raz kolejny poszerzyło się grono wielbicieli Aswad. Stało się tak za sprawą wydawnictwa Rise & Shine, które przyniosło zespołowi pierwszą nominacje do Grammy Award w kategorii “Best Reggae Album of the Year”. Rise & Shine spędziło cztery tygodnie na pierwszym miejscu listy przebojów CMJ New World i weszło do Top 10 na liście przebojów reggae Billboardu. Album był wielkim hitem także w Japonii, gdzie singiel „Shine” osiągnął sprzedaż ponad 600,000 egzemplarzy.
Na albumie “Roots Revival” (1999) Aswad łączy swoje utwory z klasykami reggae, takimi jak: Caution – The Wailers, i Peace Truce – The Gladiators. Ten album zawiera też utwór The Best Times Of Our Lives, w którym śpiewa arabski supergwiazdor – wokalista Cheb Mami, współpracujący między innymi ze Stingiem.
1999 był szczególnym rokiem dla Aswad, ale nowe millenium przyniosło jeszcze większe wydarzenia, szczególnie dla dwóch założycieli zespołu: Debbie Zeba i Tony Gada. Dwudziestopięciolecie działalności zespół uczcił płytą „25 Live” i zakończoną wielkim sukcesem trasą po Wielkiej Brytanii.
2002 roku Aswad wydał album „Cool Summer Reggae” dla Universal Records, zaś pierwszy singiel „Shy Guy” (cover Diany King) był wykonywany z gościnnym udziałem Easther Bennett (z Eternal).Po ponad 25 latach obecności ten znakomity zespół, wciąż przewodzi na brytyjskiej scenie reggae i wygląda na to że będzie to trwało jeszcze przez dłuższy czas.
W tym roku Aswad zawita na festiwal w Bielawie.
regalowisko