Amadou i Mariam

afryka.org Kultura Muzyka Amadou i Mariam

Amadou Bagayoko był gitarzystą Ambassadeurs du Motel de Bamako, najsłynniejszego zespołu Afryki końca lat 60-tych. Mariam Doumbia śpiewała na tradycyjnych festynach. Oboje są niewidomi. Poznali się w Instytucie dla Niedowidzących w Bamako, stolicy Mali. Od tamtej pory stali się nierozłączną parą.

W połowie lat 80. założyli własny zespół, który wykonuje muzykę będącą mieszanką funky, afro i bluesa. Po nagraniu kilku kaset, szybko stali się gwiazdami w Mali, a niebawem w całej Afryce Zachodniej. Pod koniec lat 90. przenoszą się do Paryża. Tu powstają 3 albumy, w nagraniu których usłyszeć można wiele francuskich i afrykańskich gwiazd: Sergeant Garcia, Hamid El Kasri, -M- czy Jean-Philippe Rykiel. Płyty odniosły sukces we Francji i Europie Zachodniej.

W 2005 roku ukazała się ich najnowsza płyta zatytułowana Dimanche a Bamako. Produkcją albumu zajął się sam Manu Chao, zafascynowany porywającą afro-funkową twórczością pary. Na płycie, oprócz Manu pojawili się m.in. Tiken Jah Fakoly i Cheik-Tidiane Seck. Dimanche a Bamako brawurowo łączy rdzenną muzykę Afryki z retro popem lat 70-tych, bluesem, reggae a nawet muzyką kubańską. Płyta została okrzyknięta jednym z najlepszych albumów roku we Francji i jest zdecydowanie jednym z najlepszych albumów world music 2005 roku, co potwierdziły liczne nagrody i wyróżnienia, m.in. Victoires de la Musique, BBC Radio 3 oraz nominacje do GRAMMY i MOBO, wszystkie w kategorii Najlepszy Album World Music.

Muzyka Amadou i Mariam to opowieści duże i małe, wyrażone słowami i muzyką, o Afryce, jej problemach społecznych i ekonomicznych, i te z pozoru banalne dotyczące codziennego życia w Bamako, w taksówce, na wioskowym festynie, etc. To nie tylko wyjątkowy mix kulturowy ale klimat właściwy kulturze afrykańskiej: pogodny, ciepły i wesoły, taneczny i beztroski, jak afrykańskie lato. Ich koncerty to porywające widowiska, które zapełniają wielkie sale koncertowe z rozśpiewaną i roztańczoną publicznością.

Historia jednej znajomości

Autorzy muzyki przepełnionej klimatem Afryki, reggae bitami, rozkołysanymi rytmami i spalonej słońcem Afryki. Łączą rdzenną muzykę Afryki z retro popem lat 70-tych, bluesem, reggae czy salsą.
Karierę tego lata robił na francuskich listach przebojów ich singiel "Senegal Fast Food". Ostatnia płyta Dimanche a Bamako wyprodukowana przez Manu Chao została nagrodzona w kategorii world music podczas francuskich nagród Les Victoires de la Musique w marcu 2005. Album wszedł krótko po wydaniu go we Francji na 2 miejsce listy sprzedaży.

"Ich koncerty to widowiskowe arcydzieła, które zapełniają wielkie sale koncertowe rozśpiewaną i roztańczoną publicznością" O ich popularności świadczą występy na największych festiwalach Europy: Lowlands (2005), Sziget (2003) czy Roskilde (2002).

Muzyka Amadou i Mariam to world music w najlepszym wydaniu: to nie tylko wyjątkowy mix kulturowy ale klimat właściwy kulturze afrykańskiej: pogodny, taneczny i beztroski. Muzyka ciepła i wesoła jak lato, idealna na karnawał a na posępne lutowe wieczory jak łyk słońca.

Amadou i Mariam to historia miłosna. Amadou Bagayoko debiutował jako gitarzysta grupy Ambassadeurs du Motel de Bamako, słynniejszego zespołu Afryki końca lat 60-tych. Mariam Doumbia, dorastała słuchając radia i śpiewając na tradycyjnych festynach wyznaczających rytm afrykańskiego życia. Para spotkała się 25 lat temu w Instytucie dla Młodych Niewidomych w Bamako, stolicy Mali. Od tego czasu są razem: w trasie, w życiu i na scenie. Wspólnie przemierzyli francuską Afrykę wzdłuż i wszerz zyskując popularność za sprawą rozprowadzanych w całym regionie kaset. Wydali ich w sumie 5. Stali się popularni jako 'funky' Amadou i soulowa Mariam – Ociemniała Para z Mali.

Ich sława szybko przekroczyła Morze Śródziemne, stali się popularni wśród miłośników world music m.in. we Francji, gdzie przeprowadzili się w 1995. To właśnie we Francji odnieśli największy sukces – 100 000 sprzedanych egzemplarzy ostatniego albumu Dimanche a Bamako. Od 1998 roku intensywnie koncertowali. Liczne podróże wniosły do ich muzyki nowe brzmienia: blues, salsę czy indyjskie. W końcu lat 90-tych podpisali kontrakt z wytwórnią Sonodisc, nakładem której ukazał się album Se Te Dion Ye i ich poprzednie nagrania, wydawane na kasetach. W 2003 ukazał się Wati – album z tradycyjną muzyką Afryki podaną we współczesnych, funkowych aranżacjach. Dwa imiona – Amadou & Mariam – stały się znane bez promocji ze strony firm fonograficznych. Wystarczyły trzy płyty i setki koncertów.

Amadou & Mariam to także historia przyjaźni. Goście pojawiają się na scenie i na każdym z albumów duetu. Trudno wymienić wszystkich: Sergeant Garcia, Hamid El Kasri, Jean-Philippe Rykiel, Moriba Koité… Muzycy różnych kultur chętnie występują uwiedzieni zdolnością Amadou & Mariam do snucia pięknych opowieści. Na ostatniej płycie piętno odcisnął Manu Chao. Artysta usłyszał porywający afro-funkowy kawałek, spotkał się z parą i w efekcie zasiadł za konsoletą jako producent płyty. Obecność Manu Chao brzmieniowo zbliżyła album do jego produkcji, z charakterystycznymi zapętlonymi gitarami, kołyszącymi rytmami, wmiksowanymi odgłosami otoczenia. W nagraniach albumu wzięli udział również: Cheik-Tidiane Seck (wybitny malijski keyobrdzista, współpracujący m.in. z Carlosem Santaną) czy gwiazda reggae Tiken Jah Fakoly.

www.amadou-mariam.com

Dyskografia:
Dimanche a Bamako / Nonesuch 2005
Wati / Circular Moves 2003
The Ni Mousso / Universal International 2000
Sou Ni Tile / Polygram International 1999
Se Te Dion Ye / Sonodisc 1999

(ifv)

 Dokument bez tytułu