Panafrykański Parlament rozpoczął swoją trzecią pięcioletnią kadencję. Przed jego członkami stoi odpowiedź na pytanie – jak uczynić z tego organu ciało, które będzie miało rzeczywisty wpływ na ustawodawstwo w skali całego kontynentu.
Obecnie parlament jest tylko zgromadzeniem przedstawicieli państw członkowskich Unii Afrykańskiej (UA), bez władzy ustawodawczej. Nie jest zatem tak naprawdę parlamentem. Pomimo niedawnych zapowiedzi, że to się zmieni, niewiele na tę zmianę wskazuje.
Planem na najbliższą kadencję jest zatem przeforsowanie sposobu wyboru członków tego parlamentu w wyborach powszechnych. Wymagają one jednak zgody państw zrzeszonych w UA.
Powszechnie sądzi się, że niechęć do parlamentu ze strony rządów krajowych, wynika z obawy przed odebraniem władzy zgromadzeniom ustawodawczym w poszczególnych państwach. Jednak takie obawy są wciąż nieuzasadnione, bo propozycje zmian nie będą odbierać praw parlamentom krajowym. Chodzi przede wszystkim o poszerzenie kompetencji parlamentu, w sprawach dotyczących całego kontynentu.
Przez najbliższą kadencję, parlament będzie zbierał się na trzytygodniowe sesje dwa razy w roku w RPA. Czy uda się mu zmienić swoje oblicze? To będzie zależalo od zasiadających w nim polityków.
p