Lwy to szalenie niebezpieczne zwierzęta , budzące respekt wśród swoich rywali. W afrykańskim futbolu mamy aż trzy reprezentacje narodowe, które nadały sobie przydomek króla zwierząt. Lwy Atlasu to reprezentacja Maroka, Nieposkromione Lwy to Kamerun , zaś Lwy Terangi to Senegal. Już niebawem te trzy stada lwów spotkają się w Ghanie by tam stoczyć bitwę o mistrzostwo!
Historia
Piłkarska reprezentacja Senegalu już od ładnych paru lat jest jedną z czołowych drużyn afrykańskiego futbolu. Niestety nigdy nie udało się jej zdobyć Pucharu Afryki, mimo że próbowała tego aż dziesięć razy. Senegalczycy debiutowali na turnieju w Tunezji w 1965 roku. Zwycięstwo nad Etiopią 5-1 , oraz remis z Tunezją 0-0 pozwoliły im jedynie na walkę w małym finale, w którym przegrali z Wybrzeżem Kości Słoniowej 0-1. Czwarte miejsce w debiutanckim Pucharze Narodów Afryki było ogromnym sukcesem dla rozwijającego się piłkarsko Senegalu.
Kolejny Puchar Afryki z udziałem Senegalu to Etiopia 1968. Senegal po zwycięstwie , remisie i porażce zajął ostatecznie trzecie miejsce w grupie i pożegnał sie z imprezą. Na kolejne występy Lwów Terangi W Piłkarskich Mistrzostwach Afryki kibice musieli czekać aż 18 lat. Na turnieju w Egipcie , Senegalczycy podobnie jak 18 lat wcześniej nie przebrnęli przez fazę grupową i po 3 meczach powrócili do domu.
W latach 90-tych reprezentacja Senegalu poczyniła ogromne postępy, czwarte miejsce na turnieju w Algierii (1990 rok) oraz dojście do ćwierćfinału na turniejach w 1992 i 1994 roku sprawiły, że Lwy Terangi stawały sie mocną i licząca sie ekipą w Afryce. Swoje największe sukcesy Senegalczycy zaczęli osiągać z nadejściem nowego tysiąclecia. Najpierw historyczny awans do finałów Mistrzostw Świata w Korei i Japonii oraz dojście do ćwierćfinału po znakomitej grze w tym turnieju. W międzyczasie było jeszcze drugie miejsce (najlepsze w historii) na Pucharze Narodów Afryki w 2002 roku na boiskach Mali. Nie dokonaliby tego wszystkiego, gdyby nie znakomity Bruno Metsu. Z mało znanych piłkarzy grających w średnich francuskich klubach zrobił gwiazdy światowego formatu.
Droga do Ghany 2008
W eliminacjach do ghańskiego turnieju Senegal spisał sie całkiem przyzwoicie. Mozambik, Tanzania i Burkina Faso to niezbyt wymagający rywale , ale w piłkę grać potrafią, o czym Lwy Terangi przekonały się na wyjazdowych spotkaniach, w których nie potrafiły sprostać gospodarzom. Za to u siebie odnieśli trzy bardzo pewne wygrane i z pierwszej pozycji w grupie awansowali do Pucharu Afryki.
Senegal – Mozambik 2:0
Burkina Faso – Senegal 1:0
Senegal – Tanzania 4:0
Tanzania – Senegal 1:1
Mozambik – Senegal 0:0
Senegal – Burkina Faso 5:1
1.Senegal 11pkt 12-3
2.Mozambik 9pkt 5-4
3.Tanzania 8pkt 4-7
4.Burkina Faso 4pkt 5-12
Towarzysko:
Gwinea – Senegal 1:3
Senegal – Mali 3:2
Maroko – Senegal 3:0
Senegal – Namibia 3:1
Senegal dziś
Oto wybrańcy „Henri” Kasperczaka (jak nazywany jest polski trenerem w byłej francuskiej kolonii), którzy pojadą na turniej do Ghany:
Bramkarze:
Bouna Coundoul (Colorado Rapids, USA),
Cheikh Tidiane Ndiaye (Creteil, Francja),
Tony Sylva (Lille, Francja)
Obrońcy:
Habib Bèye (Newcastle, Anglia),
Lamine Diatta (Besiktas, Turcja),
Souleymane Diawara (Bordeaux, Francja),
Abdoulaye Diagne Faye (Newcastle Utd, Anglia),
Ibrahima Faye (Troyes, Francja),
Guirane Ndaw (Sochaux, Francja),
Mouhamed Adama Sarr (Standard Liège, Belgia),
Ibrahima Sonko (Reading, Anglia)
Pomocnicy:
Malick Bâ (FC Basel, Szwajcaria),
Pape Bouba Diop (Portsmouth, Anglia),
Diomansy Kamara (Fulham, Anglia),
Frédéric Mendy (Bastia, Francja),
Pape Waïgo Ndiaye (Genoa, Włochy),
Ousmane Ndoye (Academica Coimbra, Portugalia),
Bayal Sall (St Etienne, Francja)
Napastnicy:
Henri Camara (West Ham Utd, Anglia),
El Hadji Diouf (Bolton Wanderers, Anglia),
Mamadou Niang (Marseille, Francja),
Modou Sougou (Uniao Leira, Portugalia),
Babacar Guèye (Metz, Francja).
Mimo upływu lat kadra opiera się cały czas na tej samej żelaznej konstrukcji czyli: Sylva, Diatta, Beye, Bouba Diop, Diouf i Camara.
Jak dodamy do tego takie nazwiska jak: Sonko, Ndaw, Mendy, Kamara i Niang, to Senegal prezentuje się nam jako naprawdę silna i solidna drużyna, która z pewnością powalczy o najwyższe laury. Można śmiało stwierdzić, że oprócz Wybrzeża Kości Słoniowej żaden z finalistów nie ma tak silnej i wyrównanej kadry jak Lwy Terangi.
Gwiazdy
Najjaśniejszą gwiazdą reprezentacji Senegalu jest z pewnością El Hadji Diouf. Piłkarską karierę rozpoczynał we Francji, podobnie jak większość jego kolegów z drużyny narodowej. Po swoim pierwszym sezonie spędzonym w Sochaux przeniósł sie do Stade Renne, następnie do RC Lens, w którym spędził swoje najlepsze lata. W 2001 i 2002 roku został wybrany najlepszym piłkarzem roku w Afryce. Po wspaniałych występach na Mistrzostwach Świata zainteresował się nim Gerard Houllier (ówczesny trener Liverpoolu) i ściągnął go na Anfield Road za 10 milionów funtów. W Liverpoolu z początku radził sobie całkiem nieźle, ale później Houllier zaczął robić z niego skrzydłowego i Diouf kompletnie sie pogubił, przestał strzelać bramki i ogólnie grał słabo. W końcu wylądował na ławce. Obecnie El Hadji Diouf ma 26 lat i od 2004 roku gra w Boltonie. Na turnieju w Ghanie, będzie kapitanem Lwów Terangi.
Kolejnym Lwem godnym uwagi jest bramkarz Senegalu Tony Sylva. Obok Kamieniego i Enyeamy to jeden z najlepszych bramkarzy w Afryce. Mimo swojego wieku wciąż jest w znakomitej formie i jest pewnym punktem zarówno w Lille jak i w reprezentacji. Nie bez kozery mawia się, że bramkarz jest jak wino, im starszy tym lepszy.
Warto również napisać dwa zdania o piłkarzu zwanym przez kolegów: “Szafa” albo “Olbrzym”. Nie trudno zgadnąć że chodzi tu o Papa Bouba Diop. Trzeba przyznać, że 194 cm wzrostu i 94 kg wagi robi wrażenie, zwłaszcza na boisku, dlatego w pojedynkach główkowych nie ma sobie równych. Potrafi także zachwycić świetnym uderzeniem z dystansu.
Prognoza na PNA
Senegal jest przed tym turniejem w bardzo dobrej formie. Trzy zwycięstwa i porażka w towarzyskich spotkaniach pozwalają patrzeć z optymizmem na występy Lwów w Pucharze Afryki. Zadanie mają niełatwe, bowiem grupa D (Senegal , Angola , RPA i Tunezja) uznawana jest za najbardziej wyrównaną i każda z drużyn ma ogromną szansę przejścia do fazy pucharowej. No ale jak się ma taką silną kadrę prowadzoną przez doświadczonego trenera to trudno nie być optymistą. Senegal stać na sięgnięcie po raz pierwszy w historii po Puchar Afryki!
Kristofer