Południowoafrykańska lekarka, 63-letnia Nkosazana Dlamini-Zuma, październiku obowiązki przewodniczącej Komisji Unii Afrykańskiej, czyli afrykańskiego rządu. Jest pierwszą kobietą na tym stanowisku.
Na stanowisko to Dlamini-Zuma została wybrana w lipcu po trwającej ponad pół roku wojnie z dotychczasowym przewodniczącym Jeanem Pingiem z Gabonu, pół-Chińczykiem, pół-Afrykaninem, którego w Afryce przezywają “Mao”. Ich rywalizacja podzieliła całą Afrykę i zagroziła paraliżem Unii Afrykańskiej, która w 2002 roku zastąpiła Organizację Jedności Afrykańskiej.
Zuluskę poparły kraje z południa Afryki, a także anglojęzyczne kraje afrykańskie. Za Pingiem stanęła cała francuskojęzyczna Afryka. Ale poparły go także niektóre z anglojęzycznych afrykańskich mocarstw jak Kenia, Nigeria czy Etiopia, obawiające się, że objęcie władzy przez przedstawicielkę RPA będzie początkiem hegemonii tego najbogatszego kraju Afryki.
Wypominały one też RPA, że zgłaszając Dlamini-Zumę na stanowisko przewodniczącej Komisji Unii Afrykańskiej, władze tego kraju łamią dżentelmeńską umowę, iż państwa wpłacające najwięcej do budżetu Unii (RPA, Egipt, Algieria, Nigeria czy Libia), nie będą ubiegać się o najważniejsze w niej stanowiska administracyjne, lecz pozostawią je do obsadzenia krajom słabszym i biedniejszym.
Dlamini-Zuma liczy, że kontrowersyjne okoliczności jej wyboru szybko uda jej się przyćmić pracowitością, skromnością i talentami administracyjnymi, z jakich sławna była w RPA. Od upadku apartheidu w 1994 roku była ministrem w każdym rządzie. U Nelsona Mandeli (1994-1999) była ministrem zdrowia, u Thabo Mbekiego (1999-2008) – szefową dyplomacji. Rządzący od 2009 roku jej były małżonek Jacob Zuma powierzył jej natomiast obowiązki ministra spraw wewnętrznych.
Pod koniec lat 90. mówiło się, że Nkosazana Dlamini-Zuma może zostać pierwszą kobietą na stanowisku prezydenta RPA. Na swoją następczynię wybrał ją Thabo Mbeki, jej przyjaciel jeszcze z czasów pobytu w Wielkiej Brytanii. W jego zamyśle miała objąć po nim prezydencki urząd w 2009 roku. Plan nie powiódł się, bo w ANC doszło do frakcyjnej wojny, w wyniku której Jacob Zuma doprowadził do usunięcia Mbekiego ze stanowiska prezydenta jeszcze przed końcem jego kadencji, a w 2009 roku sam zajął jego urząd. Przejąwszy władzę, usunął z rządu zwolenników Mbekiego, ale zatrzymał byłą żonę i matkę ich czwórki dzieci.
– Dlamini-Zuma podchodzi do wszystkich obowiązków niezwykle poważnie. Ma też wyjątkowy talent do zarządzania ludźmi – uważa Prince Mashele z południowoafrykańskiego Ośrodka Badań nad Polityką. – Jej najpoważniejszą wadą jest to, że tak rzadko się uśmiecha.
maru na podst. PAP, inne