Koncern Siemens powinien zaprzestać udzielania pomocy technicznej, w tym dostarczania turbin, do budowy farmy wiatrowej w Foum El Oued na terenie okupowanej Sahary Zachodniej. Partnerem Siemensa w tym projekcie jest marokański holding NAREVA, własność króla Maroka, Muhammada VI. W ten sposób niemiecki koncern przyczynia się do łamania międzynarodowych postanowień w sprawie Sahary Zachodniej.
W liście adresowanym do koncernu z 19 lipca 2012, Western Sahara Resource Watch (WSRW) stwierdza, że włączenie się Simensa do projektu jest kwestią wielkiej wagi. Może służyć do umocnienia pozycji Maroka w Saharze Zachodniej a tym samym przedłużyć konflikt i opóźnić oddanie Saharyjczykom możliwości decydowania o własnym losie.
Do tej pory Siemens zapewniał WRSW, że projekt budowy ,,nie odbiera nikomu prawa do decydowania o sobie ani nie łamie praw człowieka gwarantowanych przez umowy międzynarodowe”.
W liście do WRSW z 8 maja 2012 , koncern twierdził, że: ,,dostarczanie technologii nie oznacza, że Siemens zajął stanowisko w sprawie statusu tego rejonu”. List był odpowiedzią na wcześniejszy, dotąd niepublikowany, list WRSW.
Siemens próbuje zachować neutralność. Jednak ze strony internetowej koncernu wynika, że budowa ma miejsce w Maroku, a nie w Saharze Zachodniej, terytorium będącym pod marokańską okupacją od 1975 r. Informacje ze strony są więc wyraźną deklaracją, która stoi w sprzeczności ze stanowiskiem ONZ i rządu Niemiec, które nie uznają suwerenności Maroka nad południowym sąsiadem.
Siemens utrzymuje, że projekt farmy wiatrowej ,,niesie ze sobą wiele pozytywnych zmian. Nie tylko zapewni trwałą produkcję energii, ale przyczyni się też do rozwoju Sahary Zachodniej i poprawy sytuacji miejscowej ludności”. Siemens nie dostrzega jednak, że korzyści odniosą siły okupacyjne i osadnicy przysyłani przez Rabat, a nie zachodniosaharyjska społeczność.
Aby uzyskać dofinansowanie, Holding NAREVA przekazał ONZ dokumentację projektu. Z dokumentów wynika, że inwestycja w Foum El Oued jest częścią intensywnej polityki eksploatacji okupowanych terenów, w szczególności ich zasobów naturalnych. W wyniku tego procesu, na terenach Sahary Zachodniej rośnie aktywność wspieranych przez rząd marokańskich przedsiębiorstw.
Działania rządu przyciągnęły na okupowane tereny wielu Marokańczyków, obecnie ich liczba dwukrotnie przewyższa liczbę ludności rdzennej. Saharyjczycy są spychani na margines i niewiele zyskają na planowanych inwestycjach. Natomiast Saharyjczycy mieszkający w algierskich obozach dla uchodźców nie zyskają zupełnie niczego.
W pierwszym liście z marca, WRSW zauważa, że wsparcie dla budowy stoi w sprzeczności z ONZ-owską Gobal Compact Initiative, w którą włączył się Siemens. Wzywa ona firmy do przestrzegania 10 dotyczących praw człowieka, odpowiednich warunków pracy, troski o środowisko oraz walki z korupcją. Siemens nie odniósł się jeszcze do tej kwestii.
W styczniu tego roku, Siemens AG ogłosił, że wesprze marokański koncern NAREVA w budowie parku wiatrowego w okolicach Al-Ujun, stolicy okupowane Sahary Zachodniej. NAREVA jest własnością króla Maroka Muhammada VI.
WSRW, tłum. Szymon Dolata