7 Dni Afryka: Historyczne bankructwo – 11.02.90

afryka.org Czytelnia Blog Mamadou Diouf 7 Dni Afryka: Historyczne bankructwo – 11.02.90

Tego dnia media całego globu skierowane były na bramy pewnego więzienia. Bramy zamykają społeczeństwa. Są jednocześnie symbolem wolności. System totalitarny kocha szlabany, bramy, slogany, kontrolę i słuszność obowiązującej ideologii. Każdy kontynent smakował ten ohydny tort.

Ideologie głoszące osobny rozwój społeczeństw, ras, mają krótkie nogi. Mogą najwyżej deptać w miejscu. Prędzej czy później łapią zadyszkę, podczas maratonu zwanego rozwojem ludzkości. Apartheid był totalitarnym systemem. Ta ideologia klasyfikowała mieszkańców RPA na „białych”, „czarnych” i „kolorowych”. O miejscu w szeregu decydowały pochodzenie, wygląd i zwyczaje. Później dodano czwartą kategorię „Honorowej Rasy Białej”, która obejmowała „Azjatów”, wcześniej klasyfikowanych jako „kolorowi”. Ta ostatnia grupa obejmowała narody Dalekiego Wschodu: Indie, Korea, Japonia, Chiny… System dawał im takie same prawa jak ludziom rasy białej.

System miał swoją prywatną lekturę ewolucji ludzkości. Zakładał, że Bóg stworzył ludzi i (zapominając o jednych) wybiórczo podarował drugim umysł i intelekt. Po prostu Istota Wyższa jest niesprawiedliwa i niekompetentna. Ambitny System chciał naprawić po raz drugi boskie dzieło (pierwsza próba miała przecież miejsce w czasach Noego).

Każdy system ma swoje luki. Podatkowe, prawne czy inne. W tym nieludzkim systemie urodził się, dorastał i nawet wykształcił się (wbrew odgórnym planom) pewien czarny człowiek. Został nawet prawnikiem. A że nie zabrakło mu intelektu, zauważył, że System kategoryzujący ludzi musi być do bani.

Odruchowo System zamknął go w sierpniu 1962 w więzieniu na wyspie. Pozostał tam przez następne 18 lat. W marcu 1982 został przeniesiony do więzienia w Kapsztadzie. Trzy lata później zaproponowano mu warunkowe zwolnienie, ale prawnik odmówił. W grudniu 1988 przeniesiony został tym razem do więzienia im. Victora Verstera niedaleko Paarl. System zabrał mu 27 lat spędzonych za kratkami.

Wyszedł na wolność 11 lutego 1990 roku pod wpływem kampanii ANC i nacisków międzynarodowych, i zgodnie z decyzją prezydenta de Klerka, który umożliwił też legalizację ANC. To pamiętna data nie tylko dla wszystkich mieszkańców RPA, ale dla całego kontynentu afrykańskiego. I wszystkich ludzi na świecie, dla których prawa człowieka są uniwersalną wartością.

Tym prawnikiem był Nelson Mandela. Zawsze dążył do naprawiania i wybaczania, a nie zemsty i nienawiści, dlatego zaproponował dialog z białymi obywatelami RPA. To miał być dialog z katami, co było szokiem dla wielu. Mandela swoją odwagą zmienił nasz świat. Dlatego ma swój fotel w salonie obrony godności ludzkiej, gdzie zasiada wielka Czwórka: Mahatma Ghandi, Martin Luther King, Jan Paweł II i …Nelson Mandela.

Mamadou

 
Projekt “Afrykanie w Polsce – badanie i monitoring na rzecz zwalczania dyskryminacji”, realizowany w ramach dotacji otrzymanej z programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG, jest projektem o zasięgu ogólnopolskim i ma na celu sprawdzenie, jak po pięciu latach, od przeprowadzenia pierwszych kompleksowych badań na temat postrzegania Afryki i jej mieszkańców przez obywateli Polski oraz pierwszego monitoringu polskich mediów, zmienia się stosunek polskiego społeczeństwa i mediów wobec osób pochodzenia afrykańskiego.

W rezultacie projekt dostarczy kluczowych danych, niezbędnych do prowadzenia działań, które w sposób systemowy przeciwdziałają nietolerancji i dyskryminacji, w tym pomogą też lepiej zrozumieć współczesne źródła zjawiska mowy nienawiści. Jednocześnie projekt zajmie się grupą osób pochodzenia afrykańskiego, której nie są poświęcane dedykowane i odrębne badania, i będzie prowadzony przy bezpośrednim udziale Afrykanów.

Zobacz poprzednie wyniki badań i monitoringu prowadzonych przez naszą Fundację.


 Dokument bez tytułu