Są różne myśli na temat czasu. Jedni uważają, że czas to pieniądz, drudzy, że to miłość. Jeszcze inni ciągle się śpieszą i wtedy czas staje się ciągłym deficytem. Gonitwa za czymś, czego właściwie nie potrafimy określić.
Wszyscy się gdzieś spieszą, zawsze brakuje czasu, każdy patrzy przynajmniej kilka razy na dzień na zegarek z przerażeniem w oczach. Czas staje się jakby skarbem, który jest poszukiwany bardziej niż diamenty w Afryce. Jednak są jeszcze miejsca na świecie , gdzie liczy się słońce.
Dzień zaczyna się wraz z pierwszymi promieniami, a kończy z ich zachodem. Chcąc wiedzieć , która godzina, ludzie patrzą w niebo i odpowiadają : „Masz czas, dzień jeszcze trochę potrwa…” Godziny wtedy się nie liczą, ale fakt, że każdy ma jeszcze wiele minut… Życie staje się wtedy spokojniejsze, ludzie bardziej uprzejmi i bogaci, choć biedni… bo mają coś, czego światu brak- CZAS, ten najcenniejszy skarb.
s. Dorota Zok, RPA