Mit: Afryka to jeden, wielki kraj
Fakt: Afryka to ogromny kontynent, drugi (po Azji) co do wielkości i zaludnienia, na którym żyje ponad miliard ludzi. Afryka składa się z pięćdziesięciu trzech krajów, w których mówi się w sumie ponad tysiącem języków. To prawda, że część (nie wszystkie) krajów jest zrzeszona w Unii Afrykańskiej, która symbolizuje i wspiera współpracę pomiędzy poszczególnymi krajami. Trzeba jednak patrzeć na Afrykę tak, jak na każdy inny kontynent, na którym jest wiele bardzo zróżnicowanych krajów i kultur.
Mit: Wszyscy Afrykańczycy są czarni
Fakt: To nieprawda. Afryka, tak jak większość kontynentów, jest swoistym tyglem kulturowym i etnicznym. Duża część populacji w Afryce ma pochodzenie azjatyckie i europejskie. Na północy, w takich krajach jak Egipt, Algieria czy Tunezja mieszkają przede wszystkim ludzie pochodzenia arabskiego. Z kolei na południu, w Namibii, RPA czy Zimbabwe żyją rdzenni biali Afrykańczycy o korzeniach europejskich, a na wschodnim wybrzeżu, w Tanzanii czy Kenii, można spotkać liczne grupy mieszkańców pochodzenia hinduskiego.
Kolor skóry „czarnych” Afrykańczyków też jest bardzo zróżnicowany, w zależności od regionu i grupy etnicznej, do której należą – od jasnobrązowego do hebanowego.
Mit: Dzikie zwierzęta, lwy i słonie chodzą po Afryce po ulicach i wszędzie można je zobaczyć
Fakt: Większość dzikich afrykańskich zwierząt to gatunki chronione, które żyją w niedostępnych obszarach buszu. W Afryce, która ma trzydzieści milionów kilometrów kwadratowych powierzchni, żyje obecnie tylko dwadzieścia tysięcy lwów i około pięciuset tysięcy słoni. Stało się tak między innymi z powodu wyniszczających dzikie zwierzęta polowań, a także działań wojennych. Aby zobaczyć w Afryce dzikie zwierzęta, czasem trzeba wiele godzin tropić je w Parku Narodowym. Wielu Afrykańczyków, szczególnie tych żyjących w miastach, lwa widziało jedynie na zdjęciu lub zoo – zupełnie tak jak przeciętni Europejczycy.
Mit: Większość obszaru Afryki porasta gęsta dżungla, a ludzie mieszkają w wioskach
Fakt: To obraz Afryki utrwalony przez filmy przygodowe. Rzeczywiście, część kontynentu porastają lasy tropikalne. Jest to jednak niewielka część obszaru kontynentu, który jest bardzo zróżnicowany pod względem klimatu i roślinności: w Afryce mamy również strefy pustynne, górzyste, sawanny czy lasy nietropikalne, np. sosnowe.
W Afryce są wielomilionowe miasta w których żyje czterdzieści procent Afrykańczyków (np. Lagos z dziesięcioma milionami mieszkańców, Johannesburg czy Nairobi). Szacuje się, że w latach 2000-2030 liczba mieszkańców Afryki żyjąca w miastach się podwoi. Afryka Subsaharyjska jest uznawana za region, w którym w ostatnich latach najszybciej na świecie postępuje migracja ze wsi do miast.
Mit: Większość dzieci-żołnierzy to afrykańscy chłopcy
Fakt: Obraz czarnego chłopca z karabinem przewieszonym przez ramię utrwalają media. Natomiast fakty są takie, że większość dzieci-żołnierzy nie jest w ogóle uzbrojonych, ponieważ pełnią funkcje pomocnicze: są kurierami, tragarzami czy służą jako obiekty seksualne. W równym stopniu dotyka to dziewczynek – stanowią one czasem nawet czterdzieści procent dziecięcych grup partyzanckich.
Zjawisko porywania dzieci do uzbrojonych grup występuje na całym świecie. Najczęściej zdarza się to w Birmie, Nepalu i Sri Lance (Azja) czy Kolumbii (Ameryka Południowa). W Afryce to zjawisko jest obecnie szczególnie dotkliwe w Kongo, Burundi, Liberii i Sierra Leone.
Mit: AIDS to przede wszystkim problem Afryki
Fakt: To prawda, że około siedemdziesiąt procent wszystkich osób z HIV/AIDS mieszka w Afryce, jednak występowanie tej choroby nie ogranicza się do kontynentu afrykańskiego. Chorzy mieszkają na wszystkich kontynentach świata, a najwyższe wskaźniki rozprzestrzeniania się AIDS można zaobserwować w Europie Wschodniej, Centralnej Azji i Ameryce Łacińskiej.
mgr Marta Surowiec