Rijks Muzeum w Amsterdamie zaczęło zmieniać nazwy zgromadzonych w nim dzieł, tak, aby nie obrażały nikogo – donosił Teleexpress. Warszawskie Muzeum Narodowe tego robić nie będzie i zapewnia, że Murzynka pozostanie Murzynką.
Można się zastanawiać, czy zmienianie nazw, przedmiotów, nazwanych historycznie ma sens. To tak samo, jak zaczęlibyśmy polskich autorów, np. Wiecha, zmieniać z Murzyna Jumbo. Skoro już Wiech tak napisał, trudno zmieniać język w powieści, która powstawała w innym kontekście. Co jednak zrobić z nazwami, które tłumaczymy z języków obcych i nie wymyślił ich polski autor w przeszłości? Jak pokazują przykłady, chociażby z największego, bo Wielkiego Teatru w Warszawie, w programach przedstawień, w których występują powiedzmy Afro-Amerykanie, pojawia się dwoistość tłumaczeń. Z jednej strony w wersji angielskiej znajdziemy African-American, w drugiej, polskiej, Murzyn.
Z tym „Murzynem” język polski, współcześnie, ma zdecydowany problem. Sam już gubi się w wersjach i znaczeniach tego języka. I tak „Murzyn” pasuje do kalendarium historycznego, w którym przy wzmiance o powstaniu Ku Klux Klanu, na łamach Gazety Krakowskiej, czytamy, że KKK „zwalczał równouprawnienie murzynów” – i to pisane z małej litery. W tej samej zresztą gazecie znajdziemy felieton, gdzie Murzyn, przy okazji przywoływania francuskiej komedii, jest już z dużego „M”.
Z tym polskim usprawiedliwianiem słowa „murzyn” jest jak z dowcipem, bardzo kiepskim, ale według Głosu, Tygodnika Nowohuckiego, zabawnym, skoro przedrukowali w sekcji HUMOR. Stający przed sądem „poci się jak Murzyn na polu bawełny”. A zapytany, czy przyznaje się do rasistowskiego zachowania w pracy, odpowiada: „Ależ skąd, wysoki sądzie! Ze mnie taki rasista, jak z czarnego pożytek!”
Paweł
Projekt “Afrykanie w Polsce – badanie i monitoring na rzecz zwalczania dyskryminacji”, realizowany w ramach dotacji otrzymanej z programu Obywatele dla Demokracji, finansowanego z Funduszy EOG, jest projektem o zasięgu ogólnopolskim i ma na celu sprawdzenie, jak po pięciu latach, od przeprowadzenia pierwszych kompleksowych badań na temat postrzegania Afryki i jej mieszkańców przez obywateli Polski oraz pierwszego monitoringu polskich mediów, zmienia się stosunek polskiego społeczeństwa i mediów wobec osób pochodzenia afrykańskiego.
W rezultacie projekt dostarczy kluczowych danych, niezbędnych do prowadzenia działań, które w sposób systemowy przeciwdziałają nietolerancji i dyskryminacji, w tym pomogą też lepiej zrozumieć współczesne źródła zjawiska mowy nienawiści. Jednocześnie projekt zajmie się grupą osób pochodzenia afrykańskiego, której nie są poświęcane dedykowane i odrębne badania, i będzie prowadzony przy bezpośrednim udziale Afrykanów.
Zobacz poprzednie wyniki badań i monitoringu prowadzonych przez naszą Fundację.
